بررسي آزمايشگاهي تأثير موانع مكعبي و استوانه اي ميله اي شكل بر حركت و كنترل بدنه جريان غليظ نمكي

مقدمه: استفاده از مانع در مخازن سدها بعنوان يك روش مؤثر در هدايت رسوب‌گذاري در ميانه مخزن (بجاي رسوبگذاري در كنار ديواره‌ي سد كه تأسيسات در آن مكان قرار دارند) مطرح مي‌باشد. در اين تحقيق بمنظور كنترل جريان غليظ نمكي، تاثير موانع استوانه اي و مكعبي ميله‌اي شكل بر مشخصات و حركت بدنه جريان بصورت آزمايشگاهي مورد مطالعه قرار گرفته است. روش : تعداد 323 مانع استوانه اي شكل به قطر يك سانتيمتر و ارتفاع سي‌سانتيمتر و در مرحله بعد همين تعداد مانع مكعبي شكل با ابعاد 1×1 سانتيمتر و ارتفاع سي سانتيمتر با آرايش زيگزاگي بر روي بستر پلكسي در كانالي به طول 12.5متر، عرض 30 سانتيمتر و ارتفاع 40 سانتيمتر قرار داده شد. آزمايشها با سه دبي (0.27، 0.55 و 0.83 ليتر در ثانيه) و سه شيب (0.2، 0.5 و 1 درصد) و غلظت ثابت (15گرم در ليتر)، انجام شد. يافته ها: نتايج حاصل نشان داد كه به كار بردن موانع باعث كاهش ارتفاع بدنه جريان غليظ در طول كانال مي‌شود. ارتفاع بدنه در موانع مكعبي بيش از استوانه اي مي‌باشد. بكارگيري موانع بر پروفيل‌هاي سرعت تأثيرگذار بوده و باعث كاهش سرعت بدنه جريان غليظ شده اند. دبي عبوري بدنه جريان غليظ در بستر بدون مانع داراي روند افزايشي و در بسترهاي با مانع داراي روند كاهشي مي‌باشد. به‌نحوي كه درصد كاهش دبي در موانع مكعبي 1.5 تا 2 برابر نسبت به موانع استوانه‌اي است. نتيجه گيري: با حركت در طول كانال ميزان كاهش غلظت بدنه جريان غليظ براي موانع مكعبي و استوانه اي به‌ترتيب 49% و 41%نسبت به بستر بدون مانع حاصل شد. همچنين در موانع مكعبي ميزان كنترل دبي بيشتر از موانع استوانه اي، بوده است.