طراحي الگوي فرماندهي و كنترل انتظامي هوشمند

زمينه و هدف: يكي از مسائلي كه همواره فكر فرماندهان را در اجراي مأموريت‌هاي انتظامي به خود معطوف داشته، مسئلۀ طرح‌ريزي، كنترل عمليات و تصميم‌گيري در شرايط متغير، ناپايدار و مبهم صحنۀ عمليات در آينده، با توجه به ظهور فناوري‌ها و تهديدات نوين، شگردها و عناوين جديد مجرمانه است. سريع‌تر شدن شتاب عملياتي و افزايش قدرت كنش، واكنش و پادكنش كه در اثر توسعۀ فناوري‌ها صورت گرفته است، اهميت تصميم‌گيري در شرايط دشوار را مبتني بر سامانۀ پيشرفته و هوشمند فرماندهي و كنترل انتظامي، بيش‌ازپيش نمايان و ضروري مي‌سازد. ازاين رو، هدف اين پژوهش، طراحي الگوي فرماندهي و كنترل انتظامي هوشمند است.روش: اين تحقيق از نوع كاربردي و از منظر روش‌شناسي، پژوهشي كيفي است. جامعۀ آماري پژوهش، صاحب‌نظران و فعالان حوزۀ فرماندهي و كنترل و مديران ارشد انتظامي بودند كه با چهارده نفر از خبرگاني كه در حال حاضر به‌عنوان معاون عمليات و يا رئيس مركز فرماندهي و كنترل در فرماندهي كل انتظامي و يا استان‌ها خدمت مي‌كنند مصاحبه شد و از روش نمونه‌گيري هدفمند تا رسيدن به اشباع نظري براي كنترل تعداد مشاركت كنندگان استفاده شد.يافته‌ها: در اين پژوهش 148 مقولۀ فرعي و 38 مقولۀ اصلي و 5 مؤلفه (تشخيص، تحليل، تدبير، ترويج و تأثير) استخراج شد.نتيجه‌گيري: مرحلۀ تشخيص الگوي فرماندهي و كنترل مبتني بر زيرساخت‌هاي ارتباطي، سامانه‌هاي خبري و پايش تصويري است، مرحلۀ تحليل مبتني بر تجزيه‌وتحليل اطلاعات، پيش‌بيني به‌موقع و تصميم سازي به‌موقع مي‌باشد، مرحلۀ تدبير مبتني بر تشكيل جلسات مديريت بحران، طرح‌ريزي عملياتي و مديريت عمليات است، مرحلۀ ترويج مبتني بر اشتراك‌گذاري اطلاعات، ايجاد تحرك و آگاهي وضعيتي در پليس‌هاي تخصصي است و مرحلۀ تأثير مبتني بر بهبود مستمر بر عملكرد هر كدام از مراحل قبلي است.