اثر دوران قرنطينه خانگي بر ميزان فعاليت بدني و خلق دانش آموزان

هدف پژوهش بررسي اثر دوران قرنطينه خانگي بر ميزان فعاليت‌هاي بدني و خلق‌وخوي دانش آموزان بود. روش پژوهش توصيفي علي مقايسه اي بود كه به شيوه ميداني انجام گرفت. در اين مطالعه 479 دانش‌آموز مقطع متوسطه استان كردستان، به شيوۀ در دسترس و بر اساس حضور در شبكه‌هاي اجتماعي از قبيل واتس آپ، تلگرام و... از طريق هماهنگي با مديران مدارس به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بود. پايايي پرسشنامه در مطالعه مقدماتي89/0 به دست آمد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آماري خي دو، آنوا و آزمون تعقيبي توكي استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه ميزان فعاليت بدني آنان در دوران قبل از كرونا و قرنطينه تفاوت معناداري داشت. ميزان خلق‌وخوي منفي در دوران قرنطينه تحت تأثير تعداد جلسات تمريني در هفته قرار داشت. مديران و معلمين تربيت‌بدني مي‌توانند با برنامه‌ريزي صحيح جهت انجام فعاليت‌هاي ورزشي مناسب با رعايت پروتكل‌ها عواقب جسماني و رواني دوران قرنطينه را به حداقل برسانند.