بررسي قابليت پيش‌بيني عوامل شناختي، توجهي و خود-ادراكي زنان فعال و غيرفعال

تأثيرات مثبت ورزش بر عوامل فيزيولوژيكي بر كسي پوشيده نيست و يافته ها در زمينه تأثير آن بر عوامل روان‌شناختي درحال گسترش است. اخيراً ورزش ايروبيك در بين زنان محبوبيت پيدا كرده است، لذا هدف پژوهش حاضر بررسي قابليت پيش بيني زنان فعال (ايروبيك كار) و غيرفعال براساس متغيرهاي شناختي (حافظه)، ادراكي (خود-ادراكي جسماني) و توجهي (توجه فضايي) بود. جامعه آماري پژوهش زنان 50-19 ساله شهر تبريز بودند كه از اين بين 160 نفر در قالب دو گروه همگن فعال (ايروبيك كار) و غيرفعال بصورت تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. از آزمون هاي حافظه وكسلر، نرم افزار جهت دهي فضايي، فرم كوتاه پرسش نامه خودتوصيفي بدني و روش آماري آزمون تحليل تشخيص استفاده شد. نتايج نشان داد كه همه متغيرهاي حافظه‌اي، توجهي و برخي متغيرهاي خودپنداره بدني با درصدهاي مختلف قابليت پيش‌بيني زنان ايروبيك كار و غيرفعال را داشتند، بطوريكه خود-ادراكي‌هاي جسماني بهترين پيش‌بيني كننده زنان ايروبيك كار و غيرفعال بودند. بنظر مي‌رسد قابليت ورزش ايروبيك در تأثيرگذاري بر متغيرهاي خود-ادراكي جسماني بيشتر از متغيرهاي حافظه و توجه است.