به‌گزيني نهاد متولي نظام حكمراني خانواده در جمهوري اسلامي ايران

يكي از مباحث مهم در حوزه خانواده كه در سال‌هاي اخير در كشور مطرح بوده، تعيين ساختاري براي حمايت از خانواده و كمك به تحكيم بنيان خانواده در كشور است اما هنوز پاسخ مناسب و قانع‌كننده‌اي براي آن ارائه نشده است. اين پژوهش به دنبال اصلاح نظام حكمراني خانواده از طريق تعيين و يا ايجاد ساختاري است كه به‌عنوان متولي فرايند فعاليت نمايد. پژوهش حاضر كاربردي است و به روش آميخته (كيفي-كمي) انجام شده است. در بخش كيفي، ضمن آسيب‌شناسي نظام حكمراني خانواده با روش مدل سيستم مانا (VSM)، مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته عميق با 25 نفر از خبرگان كه به‌صورت نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده بودند، به‌منظور شناسايي ساختارهاي پيشنهادي نهاد متولي نظام خانواده صورت گرفت و با استفاده از روش تحليل محتوا، ساختارهاي پيشنهادي شناسايي شد. در بخش كمّي، ساختارهاي پيشنهادي شناسايي شده در قالب يك پرسشنامه و با هدف اولويت‌بندي آن‌ها به خبرگان عرضه شد و پس از آن با روش تاپسيس (TOPSIS) اولويت‌بندي انجام شد. نتايج نشان‌دهنده اين است كه از بين 9 ساختار پيشنهادي در اولويت اول، سازمان راهبري خانواده ذيل مجمع تشخيص مصلحت نظام يا شوراي عالي انقلاب فرهنگي است كه فراقوه‌اي بوده و ثبات رويكرد بيشتري در آن نمايان است و در اولويت بعدي سازمان ملي خانواده (معاونت رياست جمهوري) است كه ضمانت اجرايي در آن مشهودتر و قابل تحقق‌تر است.