ارائه ي چارچوب مدل كسب‌وكار دانشگاهي

هدف پژوهش حاضر، ارائه ي چارچوب مدل كسب‌وكار دانشگاهي به عنوان راهكاري در جهت همكاري دانشگاه‌ها با كسب‌وكارها است. روش پژوهش حاضر مطالعه ي موردي كيفي و از روش تحقيق تحليل مستندات و گروه‌هاي كانوني جهت جمع‌آوري داده‌ها استفاده شده است. در بخش مستندات، 60 سند مرتبط با مدل‌هاي كسب‌وكار دانشگاهي انتخاب و تحليل شدند. همچنين در بخش گروه‌هاي كانوني 5 نفر از خبرگان حوزه ي كسب‌وكار و دانشگاه با روش نمونه‌گيري هدف مند انتخاب شدند. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از مهم‌ترين تكنيك‌هاي بازخواني متون و مطالعه منابع شامل، طبقه‌بندي و جداول مفهومي و تقليل داده‌ها استفاده شد. به‌منظور بررسي اعتبار يافته‌ها از معيارهاي خود بازبيني محقق در طي فرآيند جمع‌آوري و تحليل داده‌ها و همچنين از توسعه و توصيف غني داده‌ها جهت اطمينان از قابليت انتقال‌پذيري بهره گرفته شد. نتايج تحليل و بررسي مدل‌هاي كسب‌وكار نشان داد، دانشگاه‌ها مي‌توانند به منظور اثربخشي اجتماعي و اقتصادي در جامعه در قالب مدل‌هاي كسب‌وكار، در كاركردهاي اصلي خود بازنگري و تجديدنظر كنند. همچنين نتايج تدوين چارچوب مدل كسب‌وكار دانشگاهي نشان داد، همكاري دانشگاه‌ها و كسب‌وكارها را مي‌توان ذيل پنج سطح شامل فرآيندي، عواملي، محيطي، اقدام و ذي نفعان تعريف كرد. به طور كلي، دانشگاه هايي كه درصدد اثربخشي اجتماعي و اقتصادي در جامعه هستند مي توانند با اقتباس چارچوب مذكور و همچنين اقدامات توصيه شده در اين پژوهش، بستر و زمينه ي اجرايي چارچوب كسب و كار خود را فراهم سازند.