بررسي ارتباط بين نوع شخصيت، سبك‌ها و راهبردهاي يادگيري زبان در ميان فارسي‌آموزان چيني

در يادگيري زبان دوم، هر زبان‌آموز اطلاعات را از يك منظر منحصربه‌فرد دريافت مي‌كند و متغيرهاي فردي ازجمله ويژگي‌هاي شخصيتي مي‌تواند بر نوع يادگيري زبان‌آموزان اثرگذار باشد. هدف اين پژوهش، بررسي ارتباط بين نوع شخصيتِ چيني‌زبانان بر سبك‌ها و راهبردهاي يادگيري زبان فارسي به‌عنوان زبان دوم است. در اين پژوهش 44 فارسي‌آموز به‌طور تصادفي، به‌عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. به‌منظور تحليل اين ارتباط، از سه پرسش‌نامۀ شخصيت مايرز ـ بريگز (فرم AV)، سبك‌هاي يادگيري كلب (1984) و راهبردهاي يادگيري زبان آكسفورد (1990) استفاده شد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه بين نوع شخصيت چيني‌زبانان با سبك‌هاي يادگيري آن‌ها ارتباط معناداري وجود دارد؛ دربارۀ سبك يادگيري همگرا، چيني‌زبانان با نوع شخصيت حسي و ادراكي نسبت به افراد شهودي و قضاوتي بيشتر از سبك همگرا استفاده مي‌كنند. دربارۀ سبك‌هاي يادگيري واگرا و انطباق‌دهنده به‌طور مشابه، چيني‌زبانان با نوع شخصيت احساسي و ادراكي نسبت‌به افراد تفكري و قضاوتي، بيشتر از سبك يادگيري واگرا و انطباق‌دهنده استفاده مي‌كنند. همچنين دربارۀ سبك يادگيري جذب‌كننده، چيني‌زبانان با نوع شخصيت برون‌گرا، حسي، احساسي و ادراكي نسبت‌به افراد درون‌گرا، شهودي، تفكري و قضاوتي؛ بيشتر از سبك يادگيري جذب‌كننده استفاده مي‌كنند. راهبردهاي شناختي و فراشناختي به‌عنوان راهبردهاي غالب فارسي‌آموزان چيني شناخته شد. همچنين نتايج اين پژوهش نشان داد كه سبك يادگيري جذب‌كننده، سبك غالب چيني‌زبانان است. دستاورهاي اين پژوهش كمك مي‌كند تا با شناخت شخصيت فارسي‌آموزان چيني و درك سبك‌ها و راهبردهايي كه به‌كار مي‌گيرند، بر كيفيت آموزش تأثير قابل‌توجه‌اي گذاشت و روش‌هاي تدريس زبان فارسي مناسبي را به‌كار گرفت.