اركان تشكيل‌دهندۀ عنصر رواني معاونت در حقوق كيفري

معاونت زماني واقع مي شود كه فردي با رفتاري خارج از عمليات اجراي جرم، موجب «تأثيرگذاري بر فرايند اتخاذ تصميم توسط مرتكب اصلي جرم» شده و يا باعث «تقويت امكان توفيق او در ارتكاب رفتار ارادي خويش» شود. ماهيت معاونت به نحوي است كه صرف اثبات عمد (عام و خاص) معاون در ارتباط با نفس رفتار خويش و نتايج آن، موجب تحقق تام عنصر رواني معاونت نمي شود. در اين خصوص ضروري است معاون واجد نوعي «پيوند رواني با واقعۀ مجرمانۀ اصلي» نيز باشد. پيوند رواني معاون با واقعۀ مجرمانۀ اصلي در صورتي برقرار مي شود كه معاون حين ارتكاب رفتار خويش، «عالم» به «ماهيت يا عنوان» همان رفتار يا نتيجۀ مجرمانه اي باشد كه عنصر رواني مرتكب اصلي «وقوع» آن را پوشش مي دهد. با احراز پيوند رواني اخير «وحدت مسير رواني معاون و مرتكب اصلي» در ارتباط با عنوان مجرمانه اي خاص شكل گرفته و زمينۀ تحقق تام عنصر رواني معاونت فراهم خواهد شد.