نقش سرمايه اجتماعي در توسعه كالبدي مناطق پنج‌گانه شهر زاهدان

اهداف: سرمايه اجتماعي از مولفه‌هاي اساسي و موثر در توسعه، پويايي و سرزندگي مناطق شهرها محسوب مي‌شود و از آن به ‌عنوان زيربناي توسعه اقتصادي-اجتماعي و كالبدي هر جامعه و شهري ياد مي‌كنند. بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش سرمايه اجتماعي در توسعه كالبدي مناطق پنج‌گانه شهر زاهدان، بود. روش ‌شناسي: پژوهش توصيفي-تحليلي حاضر در سال ۱۴۰۰ انجام شد. داده‌ هاي مورد نياز تحقيق به روش اسنادي-ميداني (پرسش‌نامه و مشاهده) گردآوري شد. در اين پژوهش از ۲ نوع جامعه آماري استفاده شد. ۱) ساكنين شهر زاهدان بر اساس نمونه ‌گيري تصادفي و با استفاده از فرمول كوكران، ۳۸۴ نفر به عنوان جامعه نمونه زاهدان انتخاب شد. ۲) جامعه آماري، متخصصان كه بر اساس نمونه ‌گيري هدفمند تعداد ۲۰ نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شد. به منظور تجزيه‌وتحليل اطلاعات از نرم‌افزار SPSS ۱۹ و مدل هاي FARAS و FVIKOR استفاده شد. يافته‌ ها: نتايج آزمون تحليل عاملي نشان داد كه از بين شاخص‌ هاي مورد مطالعه شبكه‌ها و حمايت اجتماعي، تاثيرگذارترين شاخص سرمايه اجتماعي در مناطق شهر زاهدان با وزن 28/75، انتخاب شد. نتايج تحليل همبستگي نشان داد كه شاخص سرمايه اجتماعي تاثير بسيار زيادي بر سطح توسعه كالبدي در شهر زاهدان داشت. نتايج تحليل فضايي مناطق پنج‌گانه شهر زاهدان بر اساس توسعه كالبدي با تاثيرپذيري از شاخص هاي سرمايه اجتماعي، با استفاده از مدل ويكور فازي نشان داد، منطقه يك شهر با وزن ۰/۲۵۴ در اولويت قرار داشت. نتيجه‌ گيري: شبكه ‌هاي اجتماعي خلق‌شده در شهر زاهدان از طريق مشاركت در انجمن ‌هاي محلي، گروه‌ ها و سازمان ‌هاي محلي، كانال ‌هايي براي سرمايه اجتماعي و عامل توسعه كالبدي ايجاد نموده كه به نوبه خود هنجار هاي فردي و همكاري ‌هاي متقابل عمومي را در سطح مناطق پنج‌گانه شهر زاهدان به بار آورده است.