تحليلي بر ساختارهاي نهادي در فرآيندهاي ساخت‌وساز حريم كلان‌شهر تهران بر اساس رهيافت نظريه بازي

اهداف: نهادهاي موثر در فرآيندهاي ساخت‌و‌ساز حريم كلان‌شهر جهت حل مسايل افتراق‌هاي مديريتي خود مستلزم بهره‌گيري از الگوهاي نوين و كارآمد هستند. كاربست ابزارهاي متداول مدل‌سازي در شهرها و كلان‌شهرها علاوه بر تبيين صريح صورت مساله، منجر به كشف راه‌حل‌هاي سازنده مي‌شود. اين ابزارها در صورتي كه به خوبي استفاده شوند، درك و شناخت مسايل دنياي واقعي را تسهيل مي‌كنند. يكي از اين ابزارها نظريه بازي است. در همين راستا پژوهش حاضر بر آن شد تا از رهيافت نظريه بازي به تحليل ساختارهاي نهادي در فرايندهاي ساخت‌وساز در حريم كلان‌شهر تهران بپردازد. روش شناسي: پژوهش توصيفي- تحليلي حاضر در سال 1401 انجام شد. داده‌هاي مورد نياز پژوهش به‌روش اسنادي- پيمايشي (مصاحبه و مشاهده) گردآوري شد. جامعه آماري شامل مديران و يا كارشناسان كه بر اساس نمونه‌گيري هدفمند و نظري تعداد ۲۰ نفر به‌عنوان جامعه نمونه انتخاب شد. با استفاده از روش تحليل محتوا، تجزيه و تحليل داده‌هاي مطالعه صورت پذيرفت. از مدل گراف، به‌عنوان ابزاري مناسب براي مدل‌سازي و تحليل مسايل پيچيده، بازي شكل گرفته بين ذينفعان مختلف نهادهاي ساخت‌وساز در حريم كلان‌شهر مدل‌سازي و تحليل شد و با استفاده از نرم افزار GMCR+ انجام گرفت. يافته‌ها : نتايج مدل‌سازي نشان داد از 42 وضعيت شدني، 6 وضعيت تعادلي و 6 وضعيت نيمه پايدار وجود دارد. نتيجه‌گيري: تحليل هاي ائتلافي نهادها نشان مي‌دهد مطلوبيت ساختارهاي نهادي در اين كلان‌شهر كه واجد تحقق حداكثري منافع بازيگران باشد، مستلزم اصلاحات ساختاري است كه معطوف به حفاظت محيط، قدرت هماهنگي، منطبق با اسناد فرادست و ظرفيت‌سازي و حضور فعال بازيگران باشد.