مقايسه اثرات ضد ميكروبي عصاره و اسانس رزماري (Rosmarinus officinalis L )بر باكتري هاي بيماري‌زاي گياهي (زانتوموناس كامپستريس و سودوموناس سيرينگه) و بيماري‌زاي انساني (استافيلوكوكوس اورئوس و اشرشيا كلي)

مقدمه: رزماري (Rosmarinus officinalis L.) گياهي دارويي با ارزش است. اين پژوهش با هدف مقايسه تركيبات شيميايي و اثرات ضد ميكروبي عصاره متانولي و اسانس برگ گياه رزماري در برابر پاتوژن‌هاي گياهي و انساني انجام گرفت. روش ها: تركيبات عصاره متانولي و اسانس برگ رزماري با GC- Mass شناسايي و اثرات ضد باكتري اسانس و عصاره با روش انتشار ديسك و همچنين حداقل غلظت مهاركنندگي (MIC) اسانس و عصاره ي رزماري اندازه گيري شد. براي ارزيابي آماري داده ها از آناليز واريانس و آزمون دانكن استفاده شد. نتايج و بحث: نتايج نشان داد آلفا-پينن، وربنون، بورنيل استات، كامفور، كامفن، كاريوفيلن، ال- بورنيول، ليمونن، بتا‌ميرسين، بتا‌پينن تركيبات اصلي عصاره و آلفا-پينن، كامفور، بورنيل استات، اوكاليپتول، كامفن، كاريوفيلن، ليمونن، بتا-پينن، تركيبات اصلي اسانس برگ رزماري هستند. عصاره رزماري بيشترين و كمترين اثر مهاركنندگي را به ترتيب در برابر اشرشيا كلي و زانتوموناس كامپستريس نشان داد. در مورد استافيلوكوكوس اورئوس، سودوموناس سيرينگه و زانتوموناس كامپستريس نتايج نشان دهنده توانايي مهار‌كنندگي تقريبا يكسان اسانس در برابر اين سه سويه بوده و توانايي مهار‌كنندگي عصاره در برابر پاتوژن‌هاي انساني بطور معني‌دار بيشتر از پاتوژن‌هاي گياهي است. مي‌توان از عصاره و اسانس گياه رزماري به عنوان راهكاري براي كنترل عوامل بيماري‌زاي گياهي و انساني استفاده كرد.