بهبود نظام شبكه بهداشتي در ايران: خلاصه سياستي

مقدمه: مراقبت هاي اوليه سلامت ( Primary health care (PHC) ) مي تواند بهترين روش تامين و ارائه مراقبت هاي بهداشتي براي همه افراد بوده و كارآمدترين و موثرترين راه براي دستيابي و ارتقاء سطح سلامت در هر جامعه اي باشد. عدم توجه به PHC و خدمات بهداشتي بي كيفيت مي تواند سبب از افزايش بيماري هاي مختلف و مرگ و مير در هر جامعه اي شده و باعث خسارت هاي اقتصادي زيادي براي هر كشوري گردد. به صورت جدي PHC در ايران بعد از انقلاب مورد توجه جدي قرار گرفت. شبكه مراقبت هاي بهداشتي در سراسر كشور ايجاد گرديد. با توسعه PHC در جمهوري اسلامي ايران، علل مرگ و مير كمتر شده و فوت ناشي از بيماري هاي واگيردار و مشكلات بارداري و زايمان در ايران كاهش يافته است. با وجود دستاوردهاي گسترده ناشي از وجود PHC در ايران، اما در سال هاي اخير توجه كافي به بازسازي و تقديت آن نشده است. نبود منابع مالي كافي، عدم اجراي پزشك خانواده در شهرها و اشكالات اجرايي در پزشك خانواده، كمبود نيروي انساني، عدم توجه به آموزش دانشجويان در بخش بهداشت و نداشتن علاقه آنها به يادگيري فعاليت هاي اين حوزه، مشكلات ساختاري و اداري برخي چالش هاي موجود مي باشد. سياست گذاران در ايران براي ارتقاء شاخص هاي سلامت، كاهش ورودي بيماران به بيمارستان ها، و استفاده مناسب تر منابع محدود مالي نيازمند سرمايه گذاري بيشتر در PHC هستند و با توجه به زيرساخت هاي خوبي كه در اين بخش وجود دارد، به نظر مي رسد توجه بيشتر به تقويت اين شبكه مي تواند نقش مهمي در كاهش هزينه هاي خانوارها داشته و جايگاه پزشك خانواده و كاركردهاي آن نيز به درستي در جامعه اجرا گردد.