بررسي تأثير سيگنال‌هاي اقليمي بر بارندگي استان همدان با استفاده از روش‌هاي تحليل عاملي و رگرسيون چند متغيره

در اين تحقيق با استفاده از روش تحليل عاملي و رگرسيون خطي چند‌متغيره، اثر چند سيگنال‌ اقليمي بر روي مقادير حداكثر و فراواني بارندگي هاي يك ، دو و سه روزه و همچنين بارش ماهانه استان همدان، طي دوره آماري 2013-1977، مورد ارزيابي قرار گرفت. براي تعيين ميزان تأثير‌‌پذيري ويژگي‌هاي بارندگي، آمار ايستگاه‌هاي هواشناسي سينوپتيك، كليماتولوژي و بارانسنجي به همراه داده هاي شاخص‌هاي اقليمي، جمع‌آوري و مورد تجزيه‌تحليل قرار گرفت. براي ارزيابي ميزان دقت مدل‌ها و تأثير‌پذيري ويژگي‌هاي بارندگي از سيگنال‌هاي اقليمي، دوره هاي آماري، 2003-1977 و 2013-2003 بعنوان دوره هاي واسنجي و صحت‌سنجي انتخاب شدند. نتايج حاصل از بررسي اثر 16 سيگنال اقليمي منتخب بر ويژگيهاي بارندگي در استان همدان نشان ‌مي‌دهد كه بيش‌ترين تأثير در ماههاي مهر، آبان، آذر، بهمن، فروردين و ارديبهشت‌ماه است. در فصل پاييز تأثير سيگنال‌هاي اقليمي: MEI، NINO4، NINO3.4، NINO3،NINO1+2 و ONI بر روي بارش بيش از ساير سيگنال‌هاي اقليمي مورد مطالعه بوده است. همچنين بررسي حداكثر بارندگي 1، 2، 3روزه و فراواني روزهاي با بارندگي 1 و 2روزه، نشان مي‌دهد كه در ماه‌هاي مختلف بيش‌ترين تأثير‌پذيري از سيگنال‌هاي اقليمي: MEI، NINO4،NINO3.4 ، NINO3،NINO1+2 و ONI مي باشد.