بررسي ميكروپلاستيك‌ها به عنوان آلاينده نوظهور در منابع و اثرات بهداشتي برروي انسان، مطالعه مروري

در سال‌هاي اخير، آلودگي محيط‌ زيست با پلاستيك‌ها به يكي از بزرگترين نگراني‌هاي جوامع مختلف تبديل شده است. ميكروپلاستيك‌ها به مواد پلاستيكي با اندازه كمتراز 5 ميلي‌متر گفته مي‌شود. ميكروپلاستيك براي هزاران سال بدون اينكه تجزيه شوند در محيط زيست باقي مي‌مانند. با اين‌حال، روش هاي تحليلي دقيق براي تشخيص و توصيف پلاستيك‌هاي ريز (ميكروپلاستيك‌ها) كمياب هستند. در اين پژوهش توصيفي- مروري براساس مطالعات محققين مختلف و مقالات سال‌هاي اخير به معرفي اين آلاينده و به برخي اثرات آن در محيط‌هاي مختلف و اثرات سوء اين آلاينده بر روي سلامتي انسان پرداخته شده است. نتايح مطالعات نشان داده است كه آلودگي ميكروپلاستيك نمك به‌طور قابل توجهي بين چهار منبع متفاوت، نمك دريا 1674-0، نمك درياچه 8-462 و سنگ نمك چاه 204-0 ميكروپلاستيك بر كيلوگرم گزارش شده است. تعداد ميكروپلاستيك‌ها در آب تصفيه نشده 34± 1437 تا 497± 3605 ذره در هر ليتر است و به‌طور كلي مقدار ميكروپلاستيك‌ها در شرايط تصفيه آب حدود 83% به‌طور ميانگين كمتر از آب تصفيه نشده است. طول و قطر بايد در هنگام گزارش در مورد حضور ميكروپلاستيك لحاظ شوند، زيرا قطر براي تنفس بسيار مهم است، در حالي كه طول نقش مهمي در ماندگاري و سميت دارد. اگرچه اثرات سوء بهداشتي توسط ميكروپلاستيك‌ها به‌طور كامل آشكار نشده، اما انتقال مواد شيميايي از ميكروپلاستيك‌ها به موجودات زنده يك نگراني قابل ملاحظه است و درك بهتر خطرات بالقوه ميكروپلاستيك‌ها براي سلامت انسان ضروري است.