ارزيابي وضعيت تروفي تالاب‌هاي استان لرستان بر اساس شاخص كارلسون TSI(مطالعه ﻣﻮردي: ﺗﺎﻻب ﻫﺎي ﭘﻠﺪﺧﺘﺮ، ﺑﯿﺸﻪ داﻻن ﺑﺮوﺟﺮد و ﺗﻨودر دورود)

تعيين وضعيت تروفي يكي از روش هاي ارزيابي و بررسي تعادل اكولوژيكي اكوسيستم هاي تالابي است، زيرا پايداري و تداوم بهره وري اين اكوسيستم هاي منحصر بفرد، نيازمند مديريت صحيح پايش و كنترل شرايط محيطي آنها است. افزايش مواد مغذي در همه سطوح اكوسيستم‌هاي آبي از جمله تغيير در فراواني گونه ها، مهاجرت، كاهش تنوع زيستي و تغيير در ساختار و تركيب جوامع اثرگذار است. بنابراين؛ تعيين وضعيت تروفي يا به عبارت ديگري توان توليد در يك اكوسيستم نيازمند استفاده از روشي مناسب است. روش هاي متداول براي تعيين ميزان تروفي بر اساس سه پارامتر فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي استوار است. استان لرستان به سبب زمين ساخت منحصربفرد داراي تالاب‌هاي متعدد، شامل تالاب هاي 11 گانه پلدختر با مساحت عرصه آبي 142.7 هكتار، بيشه دالان با 913.5 هكتار و ت تنودر با 1000 هكتار مساحت است. در اين پژوهش براي ارزيابي وضعيت تروفي تالاب‌هاي پلدختر، بيشه دالان و تنودر از نمونه برداري ميزان غلظت فسفركل(TP)، نيتروژن كل(TN) با استفاده از شاخص تروفي كارلسون(TSI) در دو فصل تابستان و زمستان 1398 استفاده شده است. بر اساس ميانگين ساليانه شاخص كارلسون تالاب‌هاي پلدختر و بيشه دلان در شرايط تروفي مزوتروفيك خفيف و تالاب تنودر در رده يوتروفيك است. در تالاب‌هاي استان لرستان بار رسوبي مواد معلق و كدورت آب به دليل ورود ساليانه مقادير زيادي رسوب از حوضه آبريز، توسعه باغات، برداشت-هاي متنوع تفريحي در بروجرد و دورود، افزايش سطح آلودگي آب رودخانه تيره ناشي از فاضلاب شهري، صنعتي، پسماندهاي مراكز تفريحي شهر و روستايي و پسماندهاي منابع نقطه اي آلودگي همچون استخرهاي پرورش ماهيان گرم آبي، از حد اين تالاب‌ها عبور كرده و بر پيكره ناپايدار كنوني تاثيرات مخربي را به بار آورده است.