تشخيص وجود ترك در تير يكسر‌گيردار با استفاده از روش حسگري فشرده(CS)

يكي از اولين مشخصات سازه آسيب ديده، تغيير در سختي موضعي سازه و در نتيجه تغيير فركانس‌هاي زماني آن مي‌باشد. در سال‌هاي اخير حسگري فشرده (CS) در حوزه‌ي فركانس به موفقيت‌هاي قابل توجهي در مقايسه با روش‌ نمونه‌برداري نايكوئيست دست پيدا كرده است. حسگري فشرده، بر اين مبنا استوار است كه بيشتر سيگنال‌هاي زماني وقتي در يك مبناي مناسب (مانند: مبناي موجك، فوريه و ...) نمايش داده مي‌شوند پهناي باند فركانسي آنها بالا هست و درنتيجه مي‌توان در هنگام نمونه‌برداري از برخي بخش‌هاي طيف فركانسي سيگنال صرف‌نظر كرد. در نتيجه مي‌توان تعداد نمونه‌ها را  در مقايسه با نرخ نايكوئيست به طور چشم‌گيري كاهش داد. در اين تحقيق براي نخستين بار با بكارگيري الگوريتم پايه‌هاي متعامد تعقيبي (OMP)، و الگوريتم تكراري آستانه‌گذاري سخت (IHT)، به تشخيص وجود ترك در يك تير يكسر گيردار، با كمترين نرخ نمونه‌برداري از سيگنال آن پرداخته ‌شده است كه از الگوريتم‌هاي شناخته شده در حسگري فشرده هستند.  نتايج عددي حاصل از اين الگوريتم‌ها برتري الگوريتم (OMP) در مقايسه با الگوريتم(IHT) براي تشخيص وجود ترك در تير يكسر گيردار نشان مي‌دهد. نتايج حاصل از اين روش حاكي از آن است هنگامي كه نسبت سيگنال به نويز گاوسي (SNR) كم است، روش پيشنهادي عملكرد بهتري دارد.