بررسي تأثير افزودن نانوسلولز به سوخت ديزل بر عملكرد و آلايندگي موتور احتراق داخلي

امروزه تعداد موتورهاي ديزل به دليل داشتن بازده زياد و توليد گازهاي گلخانه اي كم، در حال افزايش است. در پژوهش حاضر تأثير افزودن نانوسلولز به سوخت ديزل بر پارامترهاي عملكردي و آلايندگي موتور ديزل مورد ازريابي قرار گرفت. مقادير نانوسلولز در 3 سطح صفر و ppm25 و ppm75 در نظرگرفته شد. آزمون‌هاي موتور در 3 دور موتور 1600، 2000 و 2400 دور بر دقيقه در حالت بار كامل انجام گرفت. به منظور اندازه‌گيري پارامترهاي عملكردي و آلايندگي موتور، از تجهيزات مختلفي شامل دينامومتر، دستگاه اندازه‌گيري آلاينده‌ها و سيستم كنترل موتور استفاده شد. نتايج نشان داد كه افزايش دور موتور در تمام تركيب‌هاي سوختي باعث افزايش در توان موتور، مصرف سوخت ويژه، مونواكسيدكربن، هيدروكربن‌هاي نسوخته ولي مقدار گشتاور موتور، كاهش يافت. همچنين در هر دور موتور افزودن مقادير مختلف نانوسلولز، مقدار توان و گشتاور موتور را افزايش داد، اما باعث كاهش مصرف سوخت ويژه، مونواكسيدكربن و هيدروكربن‌هاي نسوخته شد. مقدار NOX با افزايش دور موتور افزايش يافت ولي در هر دور موتور افزودن ppm25 نانوسلولز به ديزل خالص به ميزان قابل‌توجهي مقدار NOX را افزايش داد. اما در دورهاي پايين، افزايش ppm75 نانوسلولز به ديزل خالص باعث كاهش مقدار NOX نسبت به ديزل خالص شد، اگرچه از لحاظ آماري معني‌دار نيست. به‌طور كلي نتايج اين پژوهش نشان داد كه افزودن نانوسلولز به سوخت ديزل مي تواند سبب  بهبود عملكرد و كاهش گازهاي آلاينده خروجي از موتور ديزل شود. اگر چه افزودن ppm25 نانوسلولز به ديزل خالص به ميزان قابل‌توجهي مقدار NOX را افزايش داد.