طراحي مدل قدرت روياپردازي كاركنان دانشگاهي با رويكرد داده بنياد

هدف: سرگرداني ذهني و بلاتكليفي شناختي كاركنان در دانشگاه موجب آشفتگي فكري و پيامدهاي منفي در ابعاد  فردي و سازماني  خواهد شد. با اين حال، بهره‌گيري از قدرت تخيل و خلاقيت ذهني كاركنان كه به عنوان رويا شناخته مي‌شود، مي‌تواند به عنوان ابزاري روانشناختي، در خدمت مديران قرار بگيرد، به همين منظور هدف پژوهش حاضر طراحي مدل قدرت روياپردازي كاركنان در سازمان‌ها بوده است. روش: روش پژوهش‌ حاضر از نظر هدف، كاربردي، با رويكرد كيفي-اكتشافي و از نظر اجرا با استفاده از تكنيك داده‌بنياد انجام شده است. ابزار مورد استفاده نيز، مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با خبرگان اين حوزه شامل اساتيد رشته مشاوره شغلي و رفتار سازماني و مديران اداري دانشگاه شهيد بهشتي بوده است كه تعداد آن‌ها با استفاده از نمونه‌گيري گلوله‌برفي هدفمند بر اساس اصل اشباع، 12 نفر انتخاب گرديد. يافته‌ها: يافته‌ها حاكي از آن بود كه در مجموع، تعداد 40 مقوله و 364 كد احصا و در قالب پنج مقوله علي، زمينه‌اي، مداخله‌اي، راهبردها و پيامدها تنظيم شد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه مدل ترسيم شده قدرت روياپردازي كاركنان، مي‌تواند  به طور نسبي، موجب جهش‌هايي در خلاقيت و نوآوري سازماني و عبور از بحران‌هاي فرسودگي و لَختي سازمان گردد و مديران مي‌توانند با اين تكنيك، كاركناني تربيت كنند تا با توان انگيزشي بالا، شايستگي‌ها و  اهدافي فراتر از موارد ذكرشده سازمان را دنبال نمايند.