بررسي نقش ذهن آگاهي و اشتياق شغلي در پيش‌بيني كيفيت زندگي كاري پرستاران

هدف: ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺗﻨﺶ زﯾﺎدي ﻣﺘﺤﻤﻞ مي‌شوند ﮐﻪ مي‌تواند آﺛﺎر ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪي را در اﺑﻌﺎد ﻓﺮدي و حرفه‌اي ﺑﺮ ﺟﺎي ﮔﺬارد. هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش ذهن آگاهي و اشتياق شغلي در پيش‌بيني كيفيت زندگي كاري پرستاران بود. روش: ﻃﺮح ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و از ﻧﻮع پژوهش‌هاي ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ مي‌باشد. جامعه آماري در اين پژوهش تمام پرســتاران شاغل در بخش‌هاي مختلف بيمارستان‌هاي دولتــي شهر تهران در سال 1400 بودند كه 314 نفر به‌صورت در دسترس در اين مطالعه شركت كردند. از مقياس ذهن آگاهي، پرسشنامه كيفيت زندگي كاري پرستاري و پرسشنامه اشــتياق شــغلي استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه با بهره­گيري از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. يافته‌ها: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ذﻫﻦ آﮔﺎﻫﯽ، كيفيت زندگي كاري همبستگي ﻣﺜﺒﺖ و معني‌داري وﺟﻮد دارد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ اشتياق شغلي و كيفيت زندگي كاري ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ وﺟﻮد داشت. با در دﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻧﻤﺮات مؤلفه‌هاي ذهن آگاهي و اشتياق شغلي ﭘﺮﺳﺘﺎران، مي‌توان ﻣﯿﺰان كيفيت زندگي كاري آن‌ها را پيش‌بيني ﮐﺮد (0.001 p). ﻧﺘﯿﺠﻪ­ﮔﯿﺮي: با توجه ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ به‌دست‌آمده ﻣﯽ­ﺗﻮان ﺑﺎ افزايش ذﻫﻦ آﮔﺎﻫﯽ و اشتياق شغلي، ﻣﻬﺎرت كيفيت زندگي كاري ﭘﺮﺳﺘﺎران را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﯿﺪ ﺗﺎ از ﻃﺮﯾﻖ آﮔﺎﻫﯽ از ﻫﯿﺠﺎﻧﺎت، از آن‌ها ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ و ﻋﻤﻠﮑﺮدﺷﺎن ﺑﻬﺒﻮد ﯾﺎﺑﺪ.