بررسي نقش جوّسازماني نوآورانه بر تاب آوري سازماني با ميانجي‌گري دانش آفريني سازماني (مطالعه موردي معلمان مقطع متوسطه دوم استان چهارمحال و بختياري)

هدف: هدف پژوهش بررسي نقش جوّ سازماني نوآورانه بر تاب آوري سازماني بواسطه دانش آفريني سازماني بود. روش: روش پژوهش كمي از نوع مطالعات همبستگي با رويكرد مدل سازي معادلات ساختاري كوواريانس محور بود. جامعه آماري شامل كليه معلمان مقطع متوسطه دوم استان چهارمحال و بختياري به تعداد 2687 نفر بود كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبتي و با استفاده از فرمول كوكران 337 نفر تعيين شد. جهت گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي جوّ سازماني نوآورانه سيگل و كايمر (1978)، تاب‌آوري سازماني پراياگ و همكاران (2018) و دانش‌آفريني سازماني مدل نوناكاو تاكوچي (2018) استفاده شد. يافته ها: نشان داد جوّ سازماني نوآورانه اثر مثبت و معنادار بر تاب آوري سازماني بواسطه دانش آفريني سازماني در سطح (0.001) دارد. ضريب همبستگي بين جوّ نوآورانه سازماني با تاب آوري سازماني (0.69)، دانش آفريني سازماني با جو ّنوآورانه سازماني (0.70)، دانش آفريني سازماني با تاب آوري سازماني (0.75)، در سطح (0.001) معنادار است. جوَ سازماني نوآورانه بر تاب‌آوري سازماني معلمان از طريق دانش آفريني سازماني با اثركل و ضريب (0.89 ) و با اثر غيرمستقيم و ضريب (0.73)، در سطح (0.001) معني دار بود. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش؛ جوّ سازماني نوآورانه مي تواند زمينه خلاقيت و نوآوري را فراهم نمايد، موجب تحول و تغييرات توسعه ايي در مدرسه شده و عملكرد معلمان را بالا ببرد و نهايتاً زمينه تحقق اهداف سازماني را فراهم كند.