واكاوي تجارب و راهكارهاي انجام هدايت تحصيلي-شغلي مطلوب از ديدگاه دانشجويان و فارغ‌التحصيلان دانشگاه تهران: مطالعه‌اي پديدارشناسانه

هدف: هدايت تحصيلي-شغلي در مسيري است كه با پيمودن آن، نيازهاي جامعه و نيازهاي فردي برآورده مي شود، بنابراين برون داد هاي نامطلوب در نظام آموزش عالي و بازار كار، مي تواند حاصل از هدايت تحصيلي-شغلي نادرست افراد باشد. لذا؛ پژوهش حاضر با هدف واكاوي تجارب و راهكارهاي انجام هدايت تحصيلي-شغلي مطلوب از ديدگاه دانشجويان و فارغ التحصيلان دانشگاه تهران بود. روش: اين پژوهش با رويكرد كيفي به روش پديدارشناسي انجام شد. داده هاي پژوهش با استفاده از مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته با نه نفر از دانشجويان ناراضي از رشته فعلي، 11 نفر از دانشجويان داراي تجربه تغيير رشته و پنج نفر از فارغ التحصيلان مشغول به كار غيرمرتبط با رشته تحصيلي خود كه به شيوه هدفمند انتخاب شدند، جمع آوري و براساس راهبرد هفت مرحله اي كلايزي تحليل شد. يافته ها: راهكارهاي انجام يك هدايت تحصيلي-شغلي مطلوب، در 22 زيرمضمون و شش مضمون كلي حيطه آموزش و پرورش، حيطه آموزش عالي، حيطه تخصصي، حيطه خانوادگي، حيطه سياسي-اجتماعي و حيطه شغلي طبقه بندي شدند. نتيجه گيري: بطور كلي با توجه به آن كه راهكارهاي ارائه شده در پژوهش حاضر برخاسته از تجربيات افراد از چالش هاي هدايت تحصيلي-شغلي مي باشد، لذا توصيه مي شود اين راهكارها در قالب يك دستوركار جمع بندي شده در اختيار مدارس و دست اندركاران برنامه هدايت تحصيلي-شغلي قرار گيرد تا با توجه به بستر موجود در جامعه، بكار گرفته شوند.