اثربخشي درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي بر شيفتگي شغلي و شكوفايي شخصي در روان‌درمانگران شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر اثربخشي درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي بر شيفتگي شغلي و شكوفايي شخصي در درمانگران شهر تهران بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه درمانگران شهر تهران بود. تعداد 30 درمانگر كه ملاك‌هاي ورود به پژوهش را داشتند به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه شيفتگي شغلي و شكوفايي شخصي بود كه در سه مرحله پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري سه‌ماهه توسط هر دو گروه تكميل شد. برنامه آموزش ذهن‌آگاهي در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي براي گروه آزمايش اجرا شد. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس چندمتغيري اندازه‌گيري مكرر به كمك نرم‌افزار SPSSV22 تحليل شد. نتايج نشان داد درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي بر شيفتگي شغلي (5.54=F و 0.010=P) و شكوفايي شخصي (4.65=F و 0.018=P) تأثير دارد. به اين معني كه پس از دريافت مداخله ذهن‌آگاهي گروه آزمايش نمرات بالاتري در شيفتگي شغلي و شكوفايي شخصي نسبت به گروه كنترل كسب كرد. در نهايت بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش مي‌توان گفت درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي بر شيفتگي شغلي و شكوفايي شخصي درمانگران اثربخش بوده و مي‌توان از اين آموزش جهت ارتقاي شيفتگي نسبت به شغل و شكوفايي شخصي درمانگران استفاده كرد و لذا آگاهي درمانگران، مشاوران، روانشناسان و ساير متخصصان از اين آموزش مي‌تواند كمك‌كننده باشد.