بررسي ارتباط حجم نقدينگي و قيمت دارايي ها در بازار مالي ايران با مدل سازي ميانگين گيري بيزي

انتخاب يك مدل آماري و محاسبه عدم قطعيت در مورد اين انتخاب بخش مهمي از فرآيند علمي است و براي كارهاي آماري مورد نياز است. براي اين منظور، در اين مطالعه مقايسه بين 10 روش ميانگين گيري بيزين صورت گرفته تا مدلي كه در تمام وظايف آماري بهترين عملكرد را داشته و از نظر محاسباتي كارآمد بوده، انتخاب گردد. همچنين روش رگرسيون مؤلفه اصلي با استفاده از يك مطالعه شبيه سازي گسترده بر اساس طيف گسترده اي از مجموعه داده ها براي ارزيابي ارتباط بين حجم نقدينگي و قيمت دارايي ها به كار گرفته شده است . نتايج ارزيابي، شامل 4 نوع مؤلفه اصلي مي باشد به طوري كه مؤلفه اول بيش از 95 % تغييرات را نشان مي دهد. در اين مطالعه متغيرهاي حجم نقدينگي و نرخ ارز در مدل شاخص قيمت سهام و متغيرهاي حجم نقدينگي، نرخ ارز و درآمدهاي نفتي در مدل شاخص قيمت مسكن داراي بيشترين اثر مي باشند. نتايج برآورد 10 مدل مورد بررسي ميانگين گيري بيزين نشان مي دهد كه در مدل سازي شاخص قيمت سهام و همچنين مدل سازي شاخص قيمت مسكن بهترين مدل ها با اعمال رگرسيون مؤلفه اصلي و با توزيع پيشين AIC به دست مي آيند. بنابراين استفاده از روش رگرسيون مؤلفه اصلي و مدل AIC به عنوان مبنايي براي تقريب احتمالات مدل پسين در اين تحقيق مورد تأييد مي باشد. رويكرد تحليل مؤلفه هاي اصلي باعث بهبود عملكرد مدل رگرسيون شد و با توجه به رابطه مثبت و ضريب تعيين بالاي حجم نقدينگي با قيمت دارايي ها نتايج اين تحقيق مي تواند توضيحي براي توجه مراجع تصميم گيري بانك مركزي به قيمت دارايي ها جهت اجراي سياست هاي پويا و متفاوت سياست هاي پولي باشد.