شيوه برخورد پيامبر(ص) به عنوان الگوي عملي تربيتي در برابر خطا

تنوع و پيچيدگي رفتاري در انسان و هدايت ان در مسير كمال، از اهم مسائل علوم تربيتي محسوب مي شود.خطاهاي كم و بيش انسان در عرصه هاي مختلف زندگي، و شناسايي راهكارهاي اصلاح آن، از ديرباز موضوع مورد توجه انديشمندان حوزه تربيت بوده است. اسلام نيز كه هدف از خلقت انسان را تعالي و كمال او مي داند، اين امر مهم را سرلوحه آموزه هاي خود قرار داده است و در سيره پيامبر و امامان معصوم متجلي ساخته است. چون«تصحيح خطا و اشتباه» نياز به تخصص و تعهد دارد، و بي ترديد داشتن الگوي حسنه و انتخاب شيوه درست و مناسب، در موفقيت برخورد با خطا، تأثير بسزايي دارد؛ اين مقاله با هدف شناخت بعدي از ابعاد اخلاقي و تربيتي پيامبر گرامي اسلام در مواجهه با خطا و خطاكاران و در صدد دستيابي به اسلوبها و روش‌هاي اصلاحي ايشان به عنوان الگوي عملي تربيتي در تصحيح اشتباهات نگارش يافته و به روش كتابخانه اي و به شيوه توصيفي ـ تحليلي به تبيين مساله مي پردازد؛ يافته هاي اين پژوهش حاكي از آن است كه موفق ترين روش اصلاحي، يادگيري الگويي است و پيامبر(ص)، با اتصال به كانون الهي و تحت نظارت وحي، به عنوان نيكوترين الگو، بهترين روشها در مواجه با خطا داشته اند؛ اصلاح تصور خطا، مقدم بر اصلاح عمل خطاست؛ بهره گيري از افكار عمومي‌براي تصحيح اشتباهات و خطاها؛ و توجه به اثر اصلاح خطا، و تسامح با خطار نادم و رفع سوء پيشينه از او از جمله يافته هاي اين پژوهش است.