تحليل مقايسه‌اي وضعيت كشورمان در جمع‌آوري گازهاي همراه (گاز مشعل)

سوزاندن گازهاي همراه افزون‌بر هدررفت حجم عظيمي از منابع انرژي (معادل 8 درصد مصرف كل گاز كشور در سال)، موجب گرم شدن منطقه و آلودگي‌هاي زيست‌محيطي زياد مانند آلودگي آب‌هاي سطحي، تهديد حيات و گريزان شدن جانوران منطقه و كاهش عبور پرندگان مهاجر، تخريب بافت و كاهش قابليت خاك و نيز افت كيفي زيستگاه‌ها مي‌شود. آمارهاي بين‌المللي نشان مي‌دهد ايران در سال 2021، بعد از روسيه و عراق، بيشترين ميزان سوزاندن گاز در مشعل‌ها را داشته است. اين در حالي‌ است كه كشورهايي مانند عربستان سعودي، كويت و امارات با سرمايه‌گذاري‌ در اين زمينه‌، بخش زيادي از مشعل‌هاي خود را خاموش كرده‌اند. نظر به روند فزاينده مصرف گاز در كشور، نياز ميادين نفتي به تزريق گاز، نياز مبرم به توليد برق و مسائل زيستي‌محيطي رو به ‌افزايش در استان‌هاي جنوبي، همت جدي در اجراي طرح‌هاي مؤثر جمع‌آوري گازهاي همراه بيش‌از پيش ضرورت يافته است. صنعت نفت ايران اكنون دو برنامه اصلي شامل واگذاري پروژه‌هاي جمع‌آوري گازهاي همراه نفت به بخش خصوصي و هلدينگ‌هاي پتروشيمي را در نظر دارد. براي اثربخشي بيشتر در اين باره، به‌كارگيري راهكارهاي 1ـ وضع قوانين شفاف و حمايتي در زمينه خريد گازهاي همراه نفت، فروش و انتقال محصولات توليدي از گازهاي همراه، 2ـ استفاده از سياست‌هاي تشويقي براي سرمايه‌گذاري‌ در زمينه جمع‌آوري گازهاي مشعل و 3ـ تعيين نهاد نظارتي براي رصد حجم گازهاي در حال سوختن در مشعل‌ها توصيه مي‌شود.