بررسي ريزساختار و سختي روكش‌هاي فولاد PH4-17 و استلايت 6 ايجادشده با فرايند رسوب‌نشاني مستقيم ليزري روي زيرلايه فولاد PH4-17

هدف از انجام اين پژوهش، روكش‌كاري ليزري پودرهاي استلايت 6 و فولاد زنگ‌نزن PH4-17روي زيرلايه فولاد  زنگ‌نزن PH4-17 و بررسي ريزساختار انجمادي آن است. نتايج نشان داد ريزساختار پوشش استلايت6 داراي فاز زمينه محلول جامد كبالت با ساختار FCC و كاربيدهاي Cr7C3 و Cr23C6 است. همچنين مقادير فاصله دندريت اوليه و فاصله بازوي ثانويه دندريت با دور شدن از فصل مشترك كاهش يافته است؛ دليل اين موضوع مربوط به‌تفاوت سرعت سرد شدن در نقاط مختلف پوشش است. ريزساختار روكش فولاد زنگ‌نزن PH4-17 شامل فازهاي مارتنزيتي، فريتي و آستنيتي است؛ با توجه به تركيب شيميايي يكساني كه زيرلايه با پوشش داشته، درصد وزني عناصر ازجمله آهن، نيكل، كروم و مس از روكش به سمت فصل مشترك تغييري نداشته و بيانگر يكنواختي تركيب شيميايي پوشش و زيرلايه است. ريزسختي محاسبه شده براي روكش استلايت6 ، زيرلايه و پوشش فولاد  زنگ‌نزن PH4-17  به‌ترتيب در حدود  480 ، 350 و 350ويكرز است. دليل بيشتر بودن ريزسختي پوشش، وجود كاربيدهاي كروم (Cr7C3 و Cr23C6) تشكيل شده در زمينه كبالتي و زمينه محلول جامد كبالتي پوشش است.