شناسايي و اولويت بندي عوامل پيشگيري خانه محور از گرايش فرزندان به اعتياد

زمينه و هدف: با توجه به نقش موثر نهاد خانواده نسبت به نهادهاي اجتماعي ديگر در اقدامات پيشگيرانه و رابطه دوجانبه اين نهاد و  اعتياد به مواد مخدر و تاثيرات آنها بر يكديگر؛ به طوري كه از يك سو اعتياد، خانواده را به ركود و انحطاط مي كشاند و از سوي ديگر پديده اي است كه تاحدودي ريشه در مسائل اجتماعي خانوادگي دارد. از اين رو، هدف پژوهش حاضر شناسايي و اولويت بندي عوامل پيشگيري خانه محور از گرايش فرزندان به اعتياد است.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت از نوع تحقيقات اكتشافي و از نظر روش گردآوري داده ها، كمي- كيفي از نوع كيو مي باشد. مشاركت كنندگان اين پژوهش تعداد 40 نفر از متخصصان نظير اساتيد دانشگاه در رشته هاي جامعه شناسي و روان شناسي، قضات، مشاوران خانواده، ماموران نيروي انتظامي، كارشناسان اورژانس اجتماعي و اعضاي شوراي هماهنگي مبارزه با مواد مخدر بودند كه به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بود كه براي دستيابي به اعتبار آن با روش اعتبار محتوا اندازه گيري شد و براي پايايي از روش آزمون مجدد استفاده گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون ناپارامتري؛ دبليو كندال استفاده شد.يافته ها: يافته ها نشان داد اولين مولفه خانوادگي تاثيرگذار در ارتباط با پيشگيري از اعتياد، عامل دانش افزايي مهارتهاي زندگي بويژه مهارت حل مسئله  با ميانگين 14/69 مي باشد. عامل افزايش بهداشت رواني (عزت‌نفس،  آرامش روحي، احساس خودكارآمدي، رهايي از استرس) با ميانگين 12/94و عامل  معنويت  گرايي و پايبندي نگرشي و عملي به  ارزش هاي مذهبي با ميانگين 11/81 پس از آن در رتبه دوم و سوم اهميت قرار گرفتند.نتايج: با توجه به اينكه پيشگيري خانه محور نقش موثري بر كاهش گرايش فرزندان به مصرف مواد مخدر و روانگردان دارد. بر اين اساس ضرورت دارد براي داشتن خانواده هاي بالنده، سالم و متعادل و بالطبع جامعه اي سالم به مولفه هاي پيشگيرانه خانه محور توجه ويژه شود.