تحليل و نقد تأثيرپذيري مفسران قاديانيه از علم جديد در تفسير قرآن

قرن نوزدهم براي مسلمانان شبه قاره هند دوراني پراز آشوب و فتنه بود، آنان در اين دوره به زوال و انحطاط سياسي دچار شدند. استعمار انگليس براي ضربه زدن به مسلمانان از هر نوع ابزاري استفاده كرد، مبشران مسيحي زير سايه استعمار انگليس، براي تضعيف عقايد و افكار مسلمانان به اصول اساسي دين اسلام حمله مي كردندو دانشمندان مسلمان را به مناظره مي كشاندند. از سويي ديگر به علت پيش رفت علوم تجربي، گرايش به اين كه هرچيزي را با تجربه بسنجند بوجود آمد، از طرفي ديگر استعمار انگليس جريان نوپديد قاديانيه را بوجود آورد. غلام احمد قادياني ادعاهاي گوناگوني داشت و براي اثبات آنها به آيات و روايات متوسل شدو در تفسير قرآن، برخي از اصول را جعل كرد كه از ميان اينها وحي و مكاشفه را اساس اصلي قرار داده است؛ بنابراين مفسران قاديانيه طبق اين اصل قرآن را براساس الهامي كه مدعي بودند، تفسيركرده اند. غلام احمد و پيروان وي در تفسير آيات به شيوه هايي كه به اثبات ادعاهاي غلام احمد كمك مي كرد، استمداد جسته اند. يكي از اين شيوه ها، بهره گيري از علم جديد است. لذا غلام احمد و مفسران قاديانيه آياتي را كه بر هدف آنان دلالت داشت، براساس علم جديد تفسير كرده اند. بنابراين هدف اصلي و مساله بنيادين نوشتار حاضر مورد تحليل و نقد قرار دادن تأثيرپذيري مفسران قاديانيه از علم جديد در تفسير قرآن كريم و روش نگارش اين مقاله، روش تحقيق توصيفي- تحليلي است.