بررسي سكوت سازماني در كاركنان شاغل در ستاد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

مقدمه: با توجه به اهميت عملكرد سازماني در دنياي متغير امروزي و تأثير سكوت سازماني در عملكرد سازمانهايي مانند دانشگاههاي علوم پزشكي كه نقش چشمگيري در سلامت جامعه دارند، اين مطالعه با هدف بررسي سكوت سازماني در كاركنان شاغل در ستاد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام شده است. روش بررسي: پژوهش توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري آن شامل كليه كاركنان شاغل در معاونت هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1399 (1457 نفر در 8 معاونت) بود. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برابر با 306 نفر به دست آمد و از روش نمونه گيري در دسترس استفاده گرديد. جهت گردآوري اطلاعات از پرسشنامه 15 سواليVacula و Borados(2005) استفاده شد تحليل داده ها با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي و آمار استنباطي انجام شد. يافته‌ها: يافته هاي اين مطالعه نشان دهنده وجود جو سكوت سازماني در معاونتهاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان از ابعاد نگرش مديران عالي و سرپرستان است و فرصتهاي ارتباط سازمان نيز تقويت كننده سكوت سازماني مي باشد. همچنين رابطۀ معني‌داري بين سكوت سازماني و ويژگيهاي دموگرافيك شركت كنندگان در مطالعه وجود نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه پديده سكوت سازماني مي تواند مانعي براي ابراز نظرات افراد در سازمان باشد، شناسايي عوامل موثر بر آن و تلاش به منظور رفع آنها با استفاده از راهكارهاي مديريت مشاركتي،نظام پيشنهادات و آموزش تفكر نقادانه، مي تواند شرايط ابراز عقايد، بيان ايده ها و ارائه نظرات كاركنان را تسهيل نموده، قدرت خلاقيت آنها را افزايش داده و سازمانها با بهره‌مندي از مشاركت فعالانه و آگاهانه كاركنان، مسير رشد، تعالي و موفقيت خود را با سرعت بيشتري طي كنند.