اولويت‌بندي شاخص‌هاي نظام نشر علمي در ايران

هدف: هدف پژوهش حاضر اولويت ‌بندي شاخص‌ هاي نظام نشر علمي براي پياده‌ سازي نظام نشر علمي در ايران است.روش: براي گردآوري اطلاعات از روش كيفي و براي تحليل داده‌‏ها از تحليل محتوا استفاده شده است. جامعه آماري، خبرگان حوزه نشر علمي است و نمونه آن 19 نفر است كه با نمونه‌ گيري گلوله ‌برفي انتخاب شده است. از مصاحبه نيمه ‌ساختار يافته براي گردآوري اطلاعات، از تحليل محتواي متن مصاحبه به روش كمي براي استخراج داده و از نرم ‌افزار مكس ‌كيود ا براي تحليل داده‌‏ها استفاده گرديد.يافته‌ ها: در مؤلفه دسترسي، شاخص ‌هاي نوع دسترسي و گستره دسترسي؛ در مؤلفه‌ هاي ارتباطات و كنترل، شاخص قالب؛ در مؤلفه زيرساخت، شكل زيرساخت؛ در مؤلفه زبان، گستره زبان؛ در مؤلفه پشتيباني، شاخص شكل و نوع پشتيباني؛ در مؤلفه فناوري، شكل فناوري؛ در مؤلفه اقتصاد، تأمين مالي؛ در مؤلفه ارزيابي، شكل و قالب ارزيابي در اولويت پياده سازي نظام نشر علمي كشور قرار دارند.نتايج: نتايج پژوهش حاكي از آن است كه براي پياده ‌سازي نظام نشر علمي كشور، 21 شاخص از ميان 39 شاخص، در اولويت قرار دارند. از ميان 12 مؤلفه؛ مؤلفه‌ هاي فناوري، آموزش، اخلاق و تمامي شاخص‌ هاي آن بدون اولويت‌ بندي در طراحي نظام بايد در نظر گرفته شوند. با توجه به شرايط اقتصادي، فني و فرهنگي كشور، اولويت ‌بندي شاخص‌ هاي شناسايي شده نظام نشر علمي كمك مي ‌كند تا جامعه مراحل اساسي براي تحقق و پياده‌سازي نظام ملي نشر علمي را شروع نمايد و از مزاياي گسترده آن از جمله ارتقاء كيفت بروندادهاي علمي، نظارت بر فرآيندهاي نشر، رعايت اصول اخلاقي، توسعه ارتباطات علمي، دسترسي يكپارچه به تمامي بروندادهاي علمي، شناسايي فرصت ‌هاي سرمايه‌ گذاري در نشر علمي، پيش ‌بيني توسعه ‌ها و بحران‌هاي آتي در ابعاد مختلف زيست ‌بوم نشر علمي و كاهش هزينه‌ ها برخوردار شود.