نقش اشتراك‌گذاري دانش در تمايل به وحدت بين اعضاي هيئت علمي دانشگاه و مدرسان حوزه علميه

هدف: امروزه با  توجه به اهميت دانش و فعاليت ‌هاي مربوط به آن در پيشرفت كشور و سازمان ‌ها، همكاري علمي ميان نخبگان و ساير اقشار مختلف جامعه مي‌ تواند به رشد و پيشرفت كشور و وحدت و همدلي ميان آن‌ها منجر شود كه در پژوهش حاضر اين مهم مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر سعي بر اين دارد نقش و ميزان اشتراك‌گذاري دانش در تمايل به وحدت بين اعضاي هيئت علمي دانشگاه و مدرسان حوزه علميه را بين دو گروه مورد بررسي قرار دهد.روش شناسي: با استفاده از روش پيمايشي و ابزار پرسشنامه‌ هاي اشتراك دانش و تمايل به وحدت انجام شده است. جامعه آماري نمونه‌‍ اي به حجم 198 نفر از اعضاي هيئت علمي دانشگاه بيرجند و مدرسان حوزه علميه بيرجند بودند. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ ها، از روش‌هاي آماري توصيفي (شامل فراواني، درصد و ميانگين و انحراف استاندارد) و استنباطي (شامل آزمون تحليل واريانس چندمتغيره، ضريب همبستگي پيرسون، آزمون رگرسيون چندمتغيره) و آزمون تي تك نمونه‌اي استفاده شد.يافته ‌ها: در اشتراك‌گذاري ‌دانش بين حوزويان و دانشگاهيان در مؤلفه باورهاي كنترلي و نمره كل اشتراك‌گذاري دانش تفاوت معني‌دار وجود داشت (به نفع دانشگاهيان). همچنين نتايج نشان داد كه در تمايل به وحدت بين حوزويان و دانشگاهيان در مؤلفه‌هاي قدرت تحمل ديگري (به نفع حوزويان) و كنش ارتباطي (به نفع دانشگاهيان) به صورت معني‌داري تفاوت وجود داشت. بين نمره باورهاي كنترلي و تمايل به اشتراك‌گذاري دانش با حوزويان (توسط دانشگاهيان) و تمايل به وحدت و بين نگرش و باورهاي هنجاري به اشتراك‌گذاري دانش با دانشگاهيان (توسط حوزويان) و هنجار سازماني؛ بين باورهاي كنترلي به اشتراك‌گذاري دانش با دانشگاهيان (توسط حوزويان) با احساس برادري و بين رفتار اشتراك‌گذاري دانش با دانشگاهيان (توسط حوزويان) با كنش ارتباطي، هنجار سازماني و تمايل به وحدت رابطه مثبت معني‌داري وجود داشت. ميانگين اشتراك‌گذاري دانش با قشر مقابل در بين هر دو گروه به صورت معني‌داري كمتر از حد مطلوب بود. نمره كل اشتراك‌گذاري دانش با حوزويان (توسط دانشگاهيان) با تمايل به وحدت و مؤلفه‌هاي آن رابطه معني‌داري داشت اما نمره كل اشتراك‌گذاري دانش با دانشگاهيان (توسط حوزويان) تنها با هنجار سازماني و تمايل به وحدت رابطه معني‌دار داشت. همچنين نتايج نشان داد كه نگرش، باورهاي كنترلي و تمايل به اشتراك‌گذاري دانش با حوزويان (توسط دانشگاهيان) و رفتار اشتراك‌گذاري دانش با دانشگاهيان (توسط حوزويان) به طور معني‌داري پيش‌بيني‌كننده تمايل به وحدت بودند. اشتراك دانش با دانشگاهيان توسط حوزويان تنها عاملي نيست كه در تمايل به وحدت آن‌ها با دانشگاهيان رابطه دارد، بلكه عواملي نظير عوامل فناورانه، زمينه ‌هاي تخصصي غيرمشترك، عوامل سازماني و غيره در تمايل به وحدت آن‌ها مؤثرند.نتيجه ‌گيري: نتايج به دست آمده نشان داد كه اشتراك گذاري دانش و همكاري علمي در تمايل وحدت ميان دو قشر از اهميت اساسي برخوردار است. از آنجا كه باوركنترلي تحت تأثير شرايط تسهيلگر و فناوري تسهيلگر قرار دارد، ايجاد شبكه‌ هاي مشترك نرم افزاري مديريت دانش تخصصي براي هر دو گروه در محيط وب تأثير مفيدي بر اشتراك ‌گذاري دانش و وحدت ميان اين دو گروه خواهد داشت. بنابراين، بايد اقدامات لازم در اين زمينه صورت گيرد.