مقايسه اثر تمرينات ثبات مركزي و تعليق بر بتا اندورفين، درد و ناتواني عملكردي بيماران دچار فتق ديسك كمر: يك كارآزمايي باليني

زمينه و هدف: ورزش درماني يكي از روش هاي مديريت فتق ديسك است و مقايسه اثربخشي تمرينات رايج با تمرينات نوين مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف از اين مطالعه تعيين و مقايسه دو برنامه تمريني ثبات مركزي و تعليق بر بتا اندورفين، درد و ناتواني عملكردي در افراد مبتلا به فتق ديسك كمر بود.مواد و روش ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني، 32 مرد مبتلا به فتق ديسك به صورت تصادفي به سه گروه تمرينات ثبات مركزي (10 نفر)، تعليق (12 نفر) و كنترل (10 نفر) تقسيم شدند. بتا اندورفين سرم، درد و ناتواني عملكردي يك روز قبل و بلافاصله بعد از دوره مداخله، اندازه گيري شد. دوره مداخله شامل 8 هفته تمرينات ثبات مركزي و تعليق بود، در حالي كه گروه كنترل فقط پي گيري مي شدند. داده ها با استفاده از آزمون t زوجي و تحليل كوواريانس چندمتغيره تجزيه و تحليل شد. يافته ها: تمامي ‌نتايج در هر دو گروه مداخله بهبود معني داري را نشان داد (0.05 P)، در حالي كه در گروه كنترل تغيير معني داري ديده نشد (0.05 P). در مقايسه پس آزمون، گروه تعليق بهبود معني داري را در درد و ناتواني عملكردي نسبت به گروه ثبات مركزي نشان داد (0.05 P). اما تفاوت در ميزان بتا اندورفين سرم معني دار نبود (0.05 P). تغييرات هر دو گروه تمريني نسبت به گروه كنترل در تمام متغيرها معني دار بود (0.05 P). نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه نشان داد كه هر دو نوع تمرين باعث بهبود بتا اندورفين، درد و ناتواني عملكردي در افراد دچار فتق ديسك كمر مي‌شود، هر چند نقش تمرينات تعليق بر كاهش درد و ناتواني عملكردي بارزتر از تمرينات ثبات مركزي بود.