شناسايي و كمي‌سازي شاخص‌هاي بهداشت محيطي آشپزخانه‌هاي بيمارستاني قزوين در سال 1401: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: آشپزخانه‌هاي بيمارستان به علت تأمين غذاي قشر آسيب‌پذيري از افراد جامعه، نياز به توجه ويژه دارند. بنابراين هدف از اين مطالعه، شناسايي و كمي‌سازي شاخص‌هاي بهداشت محيط در آشپزخانه هاي بيمارستاني شهر قزوين مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي، در آشپزخانه هاي 5 بيمارستان آموزشي‌ درماني، 2 بيمارستان خصوصي و يك بيمارستان تأمين اجتماعي قزوين در سال 1401 انجام گرفت. داده ها با استفاده از چك ليست ساختاريافته استاندارد و به روش مشاهده، مصاحبه، اندازه گيري و رجوع به مستندات موجود جمع‌آوري شد. هم‌چنين، 70 نفر از دست‌اندركاران غذاي شاغل در آشپزخانه بيمارستان‌ها توسط يك پرسش‌نامه استاندارد از نظر آگاهي، نگرش و عملكرد ارزيابي شدند. جهت تجزيه ‌و تحليل داده‌ها از آزمون t مستقل، آناليز واريانس يك‌طرفه، ضريب همبستگي Spearman و آزمون ناپارامتريك Wilcoxon استفاده گرديد. يافته ها: از نظر شاخص‌هاي بهداشت محيط، 50 درصد از آشپزخانه ها در وضعيت خوب، 25 درصد در وضعيت متوسط و 25 درصد در وضعيت ضعيف قرار داشتند. بين تعداد كاركنان و وضعيت شاخص هاي بهداشت محيط، همبستگي مثبت و معني داري به دست آمد(rs=0.982, p 0.001) تنها 14/3 درصد (10 نفر) از كاركنان آشپزخانه ها ، از آگاهي خوبي در خصوص بهداشت و ايمني مواد غذايي برخوردار بودند. هم چنين، ميان متغيرهاي مدت سابقه كار و شركت در كلاس آموزش بهداشت، با ميزان آگاهي رابطه معني داري مشاهده گرديد (0/05 P). نتيجه گيري: به نظر مي رسد آگاهي كافي در زمينه بهداشت و ايمني مواد غذايي در بين كاركنان آشپزخانه هاي بيمارستاني وجود ندارد و آشپزخانه ها از نظر شاخص هاي بهداشت محيط در وضعيت متوسط قرار دارند. بنابراين، انجام مداخله آموزشي، كنترل و نظارت بيشتر بر آشپزخانه ها پيشنهاد مي گردد.