بررسي رابطه پرخاشگري سايبري با تنظيم هيجان، خودكنترلي و افسردگي در دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر اهواز در سال 1401-1400: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: فراگيري استفاده از اينترنت و شبكه‌هاي اجتماعي و ناشناس بودن هويت افراد در اين فضا، زمينه را براي پرخاشگري سايبري افزايش مي‌دهد. لذا مي‌بايست پرخاشگري در اين زمينه مورد بررسي بيش‌تري قرار بگيرد. اين پژوهش با هدف تعيين رابطه پرخاشگري سايبري با تنظيم هيجان، خودكنترلي و افسردگي انجام شد.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي، جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان پسر پايه سوم دوره متوسطه اول شهر اهواز در سال تحصيلي 1401-1400 بود. تعداد 180 نفر از اين افراد به صورت نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب و به صورت انفرادي به پرسش نامه‌هاي پرخاشگري سايبري، تنظيم هيجان، خودكنترلي و افسردگي Beck پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري ضريب همبستگي Pearson و رگرسيون خطي چندگانه تحليل شد.يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه پرخاشگري سايبري با تنظيم هيجان (0/402 =r و 0/01 p) و خودكنترلي (0/434 =r و 0/01 p) همبستگي منفي و با افسردگي (0/343=r و 0/05 p) همبستگي مثبت دارد. طبق نتايج تحليل رگرسيون خطي چندگانه، تنظيم هيجان (β=0/321و p 0/001، B=0/333 ) و خودكنترلي به صورت منفي (β=0/142و p=0/044، B=0/471 ) پرخاشگري را پيش‌بيني نموده، ولي افسردگي (β=0/090و p=0/173، B=0/103 ) پرخاشگري سايبري را پيش‌بيني نمي ‌كند.نتيجه‌ گيري: نتايج مطالعه حاضر مي‌تواند از جنبه نظري (غني‌سازي مفاهيم نظري در حوزه نوجوان) و جنبه عملياتي (برگزاري كارگاه‌هاي آموزشي براي نوجوانان در زمينه آموزش تنظيم هيجان، خودكنترلي و پيش گيري از افسردگي) به درمان گران و روان شناسان حوزه سلامت ياري رساند.