اثربخشي نقاشي درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر ابرازگري هيجان در دانش‌آموزان دختر داراي اختلال اضطراب امتحان: يك مطالعه نيمه تجربي

زمينه و هدف: نقاشي درماني به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و با وجود اين كه نتايج مثبت در درمان باليني داشته است، اما به ندرت مورد پژوهش قرار گرفته است. لذا هدف از اين مطالعه تعيين اثربخشي نقاشي درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر ابرازگري هيجان در دانش‌آموزان دختر داراي اختلال اضطراب امتحان بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي است و جامعه‏ آماري پژوهش كليه دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه مدارس منطقه 9 تهران در سال‏ 1400-1401 بود كه 30 دختر (15 نفر گروه كنترل و 15 نفر گروه آزمايش) با روش نمونه گيري در دسترس و گمارش تصادفي انتخاب شدند. گروه آزمايش تحت آموزش نقاشي درماني مبتني بر ذهن آگاهي (10 جلسه 60 دقيقه اي) قرار گرفتند. گروه كنترل هيچ گونه آموزشي دريافت نكردند. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه اضطراب امتحان Abolghasemi و همكاران، پرسش نامه ابرازگري هيجان King و  Emmonsو پروتكل درماني نقاشي درماني مبتني بر ذهن آگاهي Seyedesmaili Ghomi و همكاران استفاده شد. از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و تحليل كوواريانس چندمتغيره جهت تحليل داده ها استفاده شد.يافته ها: نتايج نشان داد كه نقاشي درماني مبتني بر ذهن آگاهي در تعديل ابرازگري هيجاني در مرحله پس آزمون مؤثر بود (0/001 p). مجذور اتا نشان داد 0/681 از واريانس ابراز هيجان مثبت، 0/632 از واريانس صميميت و 0/695 از واريانس ابراز هيجان منفي، ناشي از شرايط آزمايشي است.نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر، استفاده از آموزش نقاشي درماني مبتني بر ذهن آگاهي به عنوان يك مداخله روان شناختي در جهت بهبود شرايط رواني و جسمي كودكان داراي اضطراب امتحان پيشنهاد مي شود.