بررسي نگرش دانشجويان پزشكي و دندانپزشكي دانشگاه شاهد نسبت به آموزش مجازي در دوران همه گيري كوويد 19 در سال 1400

مقدمه و هدف: با شيوع اپيدمي بيماري كشنده و عفوني كرونا كه با نام COVID-19 شناخته مي‌شود بسياري از دانشگاه‌ها و مراكز آموزشي مختلف تدريس حضوري را متوقف كرده‌اند. مطالعه حاضر با هدف بررسي نگرش دانشجويان پزشكي و دندانپزشكي دانشگاه شاهد نسبت به آموزش مجازي در دوران همه‌گيري كوويد-‌19 طراحي و اجرا گرديده است.مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي-تحليلي به شكل مقطعي بر روي 300 دانشجوي پزشكي و دندانپزشكي دانشگاه شاهد در سال 1400 انجام شده است. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه فرصت‌ها و تهديدهاي يادگيري الكترونيكي معتبر و پايا جمع‌آوري و در نرم افزار SPSS 21 وارد شد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از روش رگرسيون خطي استفاده شد.نتايج: ميانگين نگرش دانشجويان به آموزش مجازي در بعد هزينه اثربخشي 6/71±22/17، بعد ذهني-عاطفي 5/09±25/83، بعد تدريس و يادگيري 5/08±18/25و نمره كل نگرش 13/69±66/15 بود. بين ابعاد هزينه اثر بخشي و عوامل مرتبط با تدريس و ياد گيري، ارتباط مستقيم و معناداري  با نمره كل نگرش وجود داشت (P=0.001).نتيجه‌گيري: نگرش كلي دانشجويان نسبت به آموزش مجازي با ابعاد هزينه اثربخشي آموزشي و عوامل مرتبط با تدريس و يادگيري ارتباط دارد. اين دو عامل در كنار يگديگر مي تواند 81/4 درصد تغييرات نمره نگرش را تبيين كند.