اثر تمرين هوازي تداومي بر شاخص‌هاي مرتبط با ميلين‌سازي در قشر پيشاني مغز موش‌هاي بزرگ آزمايشگاهي

مقدمه و هدف: اوليگودندروسيتهاي توليدكننده ميلين، نقش مهمي در حمايت از عملكرد نورون در سيسـتم عصـبي پستانداران ايفا مي‌كنند. ايجاد اليگودندروسيتهـاي ميلـين سـاز از سـلولهـاي اجـدادي اليگودندروسـيت، نيازمنـد فعاليـت گروهي از تنظيم‌كننده‌هاي رونويسي است كه براي ساخت اجزاي ميلين ضروري هستند. هدف تحقيق حاضر بررسي اثر تمرين تداومي با شدت متوسط (MCT) بر شاخص‌هاي پروتئين پايه ميلين (MBP) و پروتئوليپيدي ميلين (PLP) مرتبط با ميلين سازي در قشر پيشاني مغز موش هاي سفيد آزمايشگاهي بود.مواد و روش ها: 16 موش سفيد آزمايشگاهي نر نژاد ويستار به طور تصادفي به دو گروه مساوي كنترل و تمرين تداومي تقسيم شدند. برنامه تمرين شامل 24 دقيقه دويدن تداومي بر روي تردميل بود كه به مدت 8 هفته (5 جلسه در هفته) انجام شد. در پايان دوره تمرين، براي ارزيابي تغييرات بيان ژني، بافت قشر پيشاني موش هاي بزرگ آزمايشگاهي استخراج شد. داده‌ها با استفاده از روش هاي آماري آناليز كوواريانس و من ويتني در سطح معناداري (0/05≥α) تحليل شدند.نتايج: طبق نتايج به دست آمده، تمرينات تداومي باعث افزايش معنادار بيان ژن هاي MBP و PLP در مقايسه با گروه كنترل شد.نتيجه‌گيري: مي‌توان گفت احتمالاً انجام تمرينات تداومي با شدت متوسط مي تواند در تسريع فرآيند ميلين سازي در قشر پيشاني مغز مفيد باشد و به عنوان يك روش غيرتهاجمي در اين زمينه مورد توجه قرار گيرد.