اثر تمرين هوازي و ژل رويال بر برخي شاخص‌هاي آپوپتوز بافت قلب موش‌هاي چاق

مقدمه و هدف: چاقي با بي‌نظمي چربي همراه بوده و منجر به افزايش سطوح تري‌گليسريد، آپوپتوز و اختلال در عملكرد قلب مي‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر تمرين هوازي (AT) ژل رويال (RJ) بر شاخص‌هاي آپوپتوز سلول‌هاي قلبي موش‌هاي صحرايي چاق ناشي از رژيم غذايي پرچرب بود.مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، 45 موش صحرايي نر به طور تصادفي به پنج گروه (9=n): رژيم غذايي نرمال (ND)، رژيم غذايي پرچرب (HFD)، رژيم غذايي پرچرب+تمرين (HFDT)، رژيم غذايي پرچرب+ژل رويال (HFDRJ) و رژيم غذايي پرچرب+تمرين+ژل رويال (HFDTRJ) تقسيم شدند. گروه‌هاي مكمل، طي دوره مداخله روزانه 100 ميلي‌گرم RJ (به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن) رقيق شده در آب مقطر را به صورت خوراكي دريافت كردند. برنامه تمرين هوازي شامل دويدن روي تردميل با شدت 60-50 درصد اكسيژن مصرفي (VO2max)، پنج روز در هفته به مدت هشت هفته بود. داده‌ها با استفاده از ANOVA در سطح معني‌‌داري 0/05 p مورد بررسي قرار گرفت.نتايج:  HFDباعث كاهش Bcl2 (p=0/006)، افزايش BAX (p=0/006) و BAX/Bcl2 (p=0/006) شد. AT، RJ و همچنين تركيب AT با RJ باعث افزايش Bcl2 و كاهش BAX و BAX/Bcl2 شد (05/0p≤). افزايش Bcl2 و كاهش BAX و BAX/Bcl2 در گروه HFDTRJ نسبت به گروه HFDT و HFDRJ معني‌دار بود (p≤0/05).نتيجه‌گيري: تركيب AT و RJ ممكن است با تاثير بر بيان BAX و Bcl2 باعث بهبود شاخص‌هاي آپوپتوز در سلول‌هاي قلبي شده و آسيب قلبي ناشي از HFD را بر مسير آپوپتوز كنترل كند.