مقايسه تاثير سه روش تمرين مقاومتي بر پروتئين مورفوژنتيك استخوان-2 و پروفايل ليپيدي در مردان چاق

زمينه و هدف: شواهد اخير نشان مي دهد كه پروتئين هاي مورفوژنتيك استخوان (BMPs) در تنظيم بافت چربي نقش دارند. هدف از اين تحقيق، مقايسه تاثير سه روش تمرين مقاومتي بر پروتئين مورفوژنتيك استخوان-2 و پروفايل ليپيدي در مردان چاق بود. روش كار: در يك كارآزمايي نيمه تجربي، 44 مرد چاق (23-32 سال) انتخاب و به صورت تصادفي به چهار گروه شامل كنترل، تمرين مقاومتي تناوبي، تمرين مقاومتي سنتي و تمرين مقاومتي دايره اي تقسيم شدند. تمرين مقاومتي تناوبي، سنتي و دايرهاي با شدت 50 درصد تكرار بيشينه و زمان استراحت فعال، 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته انجام شد. سطح پروتئين مورفوژنتيك استخوان-2 (BMP-2) سرم با استفاده از كيت و به روش الايزا اندازه گيري شد. داده ها به روش آزمون t همبسته، آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معني داري p 0.05 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه تمرين مقاومتي سنتي، دايره اي و تناوبي با كاهش معني دار غلظت BMP-2، LDL، كلسترول و تريگليسريد در گروههاي تمرين مقاومتي تناوبي، سنتي و دايره اي و افزايش معني دار غلظت HDL در گروههاي تمرين مقاومتي تناوبي و دايرهاي نسبت به پيش آزمون همراه بود (0/001 p). ميزان BMP-2 در گروه تمرين مقاومتي تناوبي نسبت به گروه تمرين مقاومتي سنتي به طور معني داري كمتر بود(0/001 p). ميزان HDL و LDL، كلسترول و تري‫گليسريد در مردان چاق در گروههاي تمرين مقاومتي تناوبي و دايره اي نسبت به گروه تمرين مقاومتي سنتي به ترتيب به طور معني داري بيشتر و كمتر بود (0/001 p). نتيجه‌گيري: 12 هفته تمرين مقاومتي تناوبي، دايره اي و سنتي با كاهش BMP-2 و بهبود پروفايل ليپيدي در مردان چاق همراه بود و تمرين مقاومتي تناوبي ممكن است بتواند بر BMP-2 و پروفايل ليپيدي در مردان چاق مؤثرتر باشد.