بررسي اثرات عصاره آبي دانه شنبليله بر پارامتر‌هاي اسپرم در موش‌هاي صحرايي ديابتي نوع II

زمينه و هدف: اثرات عصاره گياه و دانه شنبليله به صورت مستقيم در بهبود ديابت تاييد شده است. از آنجايي كه يكي از اثرات افزايش قند خون ايجاد استرس اكسيداتيو و كاهش كيفيت و كميت اسپرم ها در مردان است، هدف اصلي اين تحقيق، بررسي اثرات عصاره آبي دانه شنبليله بر روند اسپرماتوژنز است. روش‌كار: در اين مطالعه تجربي 24 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار با وزن 20±200 گرم استفاده شد. موش هاي صحرايي به طور تصادفي به 4 گروه 6 تايي تقسيم شدند: گروه 1: كنترل سالم، گروه 2: كنترل ديابتي، گروه 3: ديابتي+ عصاره آبي دانه شنبليله با دوز 8 گرم به ازاي هر كيلوگرم غذا، گروه 4: ديابتي+ عصاره آبي دانه شنبليله با دوز 2 گرم به ازاي هر كيلوگرم غذا. پس از تقسيم بندي گروه ها، مطالعه بر روي اين گروه ها به مدت 4 هفته ادامه يافت. ميزان گلوكز، ظرفيت آنتي اكسيداني تام، مالون دي آلدئيد و شاخص‌هاي اسپرمي اندازه‌گيري شد. نتايج توسط آناليز واريانس يك طرفه تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: سطح سرمي گلوكز خون درموش هاي صحرايي ديابتي دريافت كننده عصاره آبي دانه شنبليله كاهش معني داري را نسبت به گروه كنترل ديابتي نشان داد. مصرف عصاره آبي دانه شنبليله سبب كاهش غلظت مالون دي آلدهيد (MDA) (p 0.05)؛ وزن بدن (p 0.05)؛ و از طرف ديگر سبب نرمال شدن ظرفيت آنتي اكسيداني تام (p 0.05)؛ و تحرك، مورفولوژي و تعداد اسپرم‌‌هاي زنده (p 0.05) درموش هاي صحرايي ديابتي شد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه مي توان به اين نتيجه رسيد كه شنبليله با كاهش پراكسيداسيون ليپيدي و افزايش ظرفيت آنتي كسيداني تام و دارا بودن خواص آنتي اكسيداني قوي مي تواند به بهبود شاخص هاي اسپرمي در افراد ديابتي بينجامد.