ارتباط بين فراهم‌سازي در محيط خانه با رشد حركتي و اجتماعي كودكان 7-10 سال: تابعي از نظريه بوم‌شناختي

تأثيرات محيطي از عوامل حياتي براي رشد و نمو مطلوب كودكان مي‌باشد. لذا به دليل اهميت فراهم‌سازهاي محيطي در زمينة رشد كودكان، هدف پژوهش حاضر، ارتباط بين فراهم‌سازي در محيط خانه با رشد حركتي و اجتماعي كودكان 7 تا 10 سال مدارس مناطق 1 و 3 شهر تبريز براساس نظريه بوم‌شناختي بود. تعداد 81 كودك به صورت تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. براي سنجش امتياز فراهم‌سازها در محيط خانه، رشد حركتي و رشد اجتماعي كودكان، به ترتيب از پرسشنامة فراهم‌سازهاي رشد حركتي درشت AGMDQ-1 (1985)، آزمون تبحر حركتي برونينكس-اوزرتسكي (1978) و مقياس رشد اجتماعي وايلند (1953) استفاده شد. نتايج به دست آمده از رگرسيون خطي چندگانه نشان داد كه بين فراهم‌سازي در محيط خانه و متغيرهاي رشد حركتي شامل: مهارت‌هاي حركتي درشت (3.27= (76و4)F و 0.01=P)، مهارت‌هاي حركتي ظريف (4.81= (76و4)F و 0.002=P) و هماهنگي اندام فوقاني (3.45= (76و4)F و 0.01=P) و رشد اجتماعي (3.34= (76و4)F و 0.01=P) كودكان رابطة معناداري وجود دارد و عامل‌هاي فراهم‌ساز محيطي توانستند اين متغيرها را پيش‌بيني كنند. بنابراين مي‌توان با تقويت فراهم‌سازهاي محيطي، رشد كودكان را در اين متغيرها تسهيل و تقويت كرد. برهمين اساس پيشنهاد مي‌شود در دوران حساس كودكي، والدين، مربيان و مراكز آموزشي به اهميت فضاي بازي كودكان و فراهم‌سازي محيط آنان بيش از پيش توجه كنند.