بررسي اثر در معرض قرارگيري مادر با اتانول در طول دوره بارداري و شيردهي بر رفتارهاي شبه اضطرابي و فاكتور رشد مشتق از مغز هيپوكامپ در فرزندان موش صحرايي

زمينه و هدف: در مورد اثرات در معرض قرارگيري مادران باردار با اتانول بر رفتار شبه اضطراب  و ميزان بيان فاكتور نوروتروفيك مشتق از مغز (Brain-derived neurotrophic factor, BDNF) در هيپوكامپ فرزندان نتايج متناقضي وجود دارد. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثرات سوءمصرف اتانول توسط مادر بر رفتار شبه اضطراب و تغييرات سطح BDNF در هيپوكامپ فرزندان  موش هاي صحرايي در دوران جواني است. مواد و روش­ها: 14 سر موش هاي صحرايي ماده­ي باردار نژاد ويستار به 2 گروه كنترل و اتانول تقسيم­ شدند. موش­ها از روز صفر بارداري تا پايان دوره­ي شيردهي اتانول (4g/kg) يا آب مقطر را توسط گاواژ دهاني دريافت كردند. در روز 35 بعد از تولد، سنجش ميزان اضطراب  با استفاده از ماز بعلاوه شكل مرتفع (EPM) انجام شد. همچنين ميزان بيان پروتئين BDNF  و گيرنده­ي TrkB در هيپوكامپ با استفاده از كيت هاي الايزا مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با آزمون t مستقل تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: تجويز اتانول درصد مدت زمان حضور در بازوي باز و درصد تعداد ورود به بازوي باز را در ماز بعلاوه شكل مرتفع نسبت به گروه كنترل كاهش معني داري داد (P 0.001). همچنين درصد مدت زمان حضور در بازوي بسته و درصد تعداد ورود به بازوي بسته بدنبال تجويز الكل افزايش معناداري داشت (P 0.001).  بعلاوه، در گروه تحت تيمار اتانول ميزان پروتئين BDNF در هيپوكامپ كاهش معني­داري نشان داد، در حاليكه تغيير معني­داري در بيان پروتئين گيرنده­ي TrkB مشاهده نشد. نتيجه گيري: تجويز اتانول در دوران بارداري و شيردهي، اضطراب در فرزندان  القا كرد  و ميزان پروتئين BDNF در هيپوكامپ را كاهش داد.  نتايج حاضر پيشنهاد مي كند كه تغييرات پروتئين BDNF در هيپوكامپ نوزادان در طول تكوين احتمالا مي تواند در اين اختلال مشاركت داشته باشد.