اثر عصاره چغندر قند (Beta vulgaris ) در مسموميت تجربي سلنيوم در موش‌هاي صحرايي

زمينه و هدف: مسموميت با سلنيم بدنبال مصرف يا تجويز بيش از حد  تركيبات سلنيم در انسان و حيوانات اتفاق مي‌افتد. با توجه به آسيب اكسيداتيو بافتي در مقادير سمي سلنيم، مطالعه  حاضر به منظور بررسي اثر عصاره چغندر قند به عنوان گياه حاوي تركيبات آنتي‌اكسيدانت در درمان مسموميت تجربي سلنيوم انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر 32 موش در 4 گروه مساوي: گروه‌ كنترل، گروه دوم تجويز خوراكي سلنيت سديم روزانه  mg/kg6، گروههاي سوم و چهارم تجويز سلنيت سلنيم به ميزان مشابه همراه با تجويز خوراكي عصاره هيدروالكلي چغندر قند با دوزهاي بترتيب mg/kg 500 و 240 بمدت ده روز انتخاب شدند. در پايان مطالعه سطوح سرمي بيلي‌روبين تام، آسپارتات ترانس آميناز (AST)، آلانين ترانس آميناز ALT))، آلكالين فسفاتاز ALP))، مالون‌دي‌آلدئيد (MDA)، گلوتاتيون‌ پراكسيدازGPX)  )، سوپراكسيد ديسموتاز (SOD)  و كاتالاز (CAT) اندازه‌گيري شدند. تغييرات آسيب شناسي در بافت‏هاي كبد، كليه، قلب، مغز، ريه، پوست و مو ارزيابي گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون One-way ANOVA و آزمون تعقيبي توكي تحليل و ‌05/0P˂ معني‌دار در نظر گرفته‌ شد. يافته‌ها: سطوح سرمي بيلي‌روبين تام، AST، ALT و ALP در گروه دريافت كننده عصاره 500 به همراه سلنيت سديم در مقايسه با گروه دريافت كننده سلنيت سديم كاهش معني داري را نشان داد (0/05(P˂ . غلظت  GPX، SOD و CAT در گروه دريافت كننده عصاره 500 به همراه سلنيت سديم در مقايسه با گروه دريافت كننده سلنيت سديم افزايش معني داري را نشان داد (0/05(P˂. در گروه دريافت كننده عصاره 500 به همراه سلنيت سديم تغييرات پاتولوژيك در تمام بافت‏هاي مورد مطالعه در مقايسه با گروه دريافت كننده سلنيت سلنيم كاهش معني داري داشت (0/05(P˂. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه عصاره چغندر قند مي تواند اثرات بيوشيميايي، استرس اكسيداتيو و پاتولوژيك مسموميت تجربي با سلنيت سديم را كاهش دهد.