بررسي تأثير تراشه يخ بر اضافه وزن بين دو جلسه همودياليز بيماران تحت همودياليز بيمارستان‌هاي شهر مشهد در سال 1392

مقدمه: اضافه وزن  زياد بين دو جلسه دياليز در بيماران دياليزي منجر به عوارض زيادي مي شود. اين امر اين بيماران را ملزم به رعايت رژيم محدوديت مايعات مي كند كه عدم رعايت اين رژيم  منجر به اضافه وزن زياد بين دو دياليز مي شود. بنابراين مطالعه حاضر با هدف  تعيين تأثير تراشه يخ بر اضافه وزن بيماران تحت همودياليز انجام شد. روش كار: اين مطالعه نيمه تجربي يك گروهه قبل و بعد كه با مشاركت 49 بيمار دياليزي در سه مرحله، هفته اول (پايه)، هفته دوم (مايعات)، هفته سوم (تراشه يخ)انجام شد. در مرحله پايه (سه جلسه) آموزش داده شد. در مرحله مايع (يك هفته) بيماران مايع مصرف كردند و در مرحله يخ ( يك هفته) بيماران مايع و يخ را به صورت متناوب مصرف كردند. وزن در دو زمان قبل و بعد و تشنگي و خشكي دهان يكبار قبل از هر جلسه دياليز اندازه گيري شدند. داده با با SPSS نسخه 16 با آزمونهاي آماري تي تست و ويلكاكسون آناليز شدند. يافته ها: مقايسه  ميانگين اضافه وزن بين دو جلسه دياليز در مرحله مايع و يخ (0/001=p)  و مقايسه نمره خشكي دهان در مرحله مايع و يخ (0/041=p) تفاوت معنا داري داشت. مقايسه نمره تشنگي در اين دو مرحله (0/1276=p)  تفاوت معنا داري نداشت. نتيجه گيري: مصرف تراشه يخ در مقايسه با مايعات منجر به كاهش اضافه وزن بين دو دياليز شد كه بيانگر مصرف كمتر مايعات است و اين يكي  از اهداف مهم مراقبتي در اين بيماران مي باشد،  مي تواند به عنوان توصيه آموزشي بكار رود.