بررسي الگوي حساسيت آنتي‌بيوتيكي و جهش‌هاي پورين غشاي خارجي در ايزوله‌هاي باليني كلبسيلا پنومونيه

زمينه و هدف: كلبسيلا پنومونيه يكي از شايع‌ترين علل عفونت‏ هاي اكتسابي از جامعه و عفونت‏ هاي بيمارستاني است و در طول زمان مكانيسم ‏هاي مقاومتي متعددي را كسب كرده است. هدف از اين مطالعه ارزيابي الگوي مقاومت آنتي‏بيوتيكي ايزوله‏ هاي باليني كلبسيلا پنومونيه و بررسي جهش در پورين Ompk35 به عنوان يكي از مهم‏ترين مكانيسم‏ هاي مقاومت به آنتي‏بيوتيك ‏هاي بتالاكتام بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي همبستگي 100 ايزوله ادراري كلبسيلا پنومونيه از بيماران بستري در بيمارستان ميلاد مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش حساسيت آنتي‌بيوتيكي با استفاده از روش ديسك ديفيوژن انجام شد. ژن‏هاي ompK35 با روش PCR شناسايي و توالي‏يابي شدند و جهش‏ها با استفاده از نرم افزار Mega نسخه 3.7.3 شناسايي شد. براي تجزيه و تحليل داده‏ ها، از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون مجذوركاي استفاده شد. يافته ها: بالاترين ميزان مقاومت نسبت به آميكاسين (74%) و پس از آن لووفلوكساسين (69%) مشاهده شد. ميزان مقاومت به سفپيم، جنتاميسين، سيپروفلوكساسين، مروپنم و سفترياكسون به ترتيب 62، 58، 53، 41 و 35 درصد بود. بيشترين حساسيت نسبت به ايمي‌پنم (80%) مشاهده شد. جهش‌هاي متعددي در ژن‌هاي رمز كننده پورين Ompk35 مشاهده شد. در بين ايزوله ‏ها، 70 درصد داراي جهش در پروتئين Ompk35 و دو ايزوله داراي پنج جهش به ‏طور هم‌زمان بودند. بين مقاومت به آنتي‏بيوتيك‏ هاي مورد مطالعه و جنسيت رابطه معني‏داري مشاهده نشد (P 0.05). نتيجه گيري: يافته‌هاي ما نشان دهنده شيوع بالاي مقاومت آنتي‌بيوتيكي و فراواني بالاي جهش‌هاي پورين در ايزوله‌هاي كلبسيلا پنومونيه است. همچنين وجود جهش‌هاي مشابه بين ايزوله‌ها نشان مي‌دهد كه ممكن است از يك منبع سرچشمه گرفته باشند.