بررسي فراواني در اشتباهات دارويي در پرستاران و عوامل مرتبط با آن در بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي كردستان در سال 1396

زمينه و هدف: اجراي دستورات دارويي بخش مهمي از فرآيند درمان و مراقبت از بيمار بوده و بروز اشتباهات دارويي مي تواند آسيب هاي جبران ناپذيري بر روند درمان و سلامت بيمار وارد كند. هدف پژوهش، بررسي فراواني اين اشتباهات و عوامل مرتبط با آن در بيمارستان‌هاي دانشگاهي شهرستان سنندج در سال 96 است. مواد و روش ها: اين مطالعه به‌صورت توصيفي- تحليلي (مقطعي) بود كه بر روي كليه پرونده هاي موجود در بيمارستان هاي دانشگاهي سنندج (بعثت، توحيد، قدس و كوثر) در ماه‌هاي آذر تا اسفند 1396 كه شامل 400 پرونده بود صورت گرفت. جمع‌آوري عملي داده ها با استفاده از يك فرم دپارتمان آموزشي (department form)، شامل بخش اطلاعات دموگرافيك پرستاران (سن، جنس، سابقه كاري، ميزان ساعت كاري و شيفت كاري) و بخش سؤالات اختصاصي شامل يازده سؤال (فراموشي در ثبت دارو، اشتباه در نوشتن نام دارو، اشتباه در نوشتن نوع دارو، فرم دارويي كه اشتباه ثبت شده، اشتباه در ثبت دوز دارو، اشتباه در تغيير دوز دارو، عدم حذف داروي قطع شده، اشتباه رخ داده در كاردكس و دليل اشتباه از نظر پرستار، دليل اشتباه از نظر محقق) صورت گرفت. براي تحليل داده ها از نسخه‌ي 21 نرم‌افزار آماري spss در دو بخش توصيفي (فراواني و درصد فراواني) و استنباطي با آزمون كاي اسكور استفاده شد. يافته‌ها: كل خطاهاي دارويي صورت گرفته شامل 34 پرونده از 400 پرنده بود. بيشترين خطاهاي دارويي بر اساس شيفت كاري با 79/4 درصد مربوط به شيفت صبح، بر اساس جنسيت با76/5   درصد مربوط به پرستاران زن، بر اساس گروه سني با 44/1 درصد مربوط به گروه سني 20 تا 30 سال، بر اساس سابقه كاري با 41/2 درصد مربوط به سابقه كاري كمتر از 5 سال و بر اساس ساعت كاري با 61/8 درصد مربوط به ساعت كاري 101 تا 200 ساعت بود. همچنين به لحاظ آماري ارتباط معني‌داري بين تعداد خطاهاي دارويي با گروه سني، سابقه كاري و ساعت كاري پرستاران مشاهده شد (p 0.05). نتيجه گيري: بيشترين اشتباهات رخ داده توسط پرستاراني انجام شده بود كه سابقه كاري كمتر از 5 سال داشتند و يا بار كاري بيشتري در ماه متحمل شده بودند.