بهينه سازي يك روش كالريمتري به منظور ارزيابي كمي آلكالين فسفاتاز براي تائيد تمايز استخواني سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي

زمينه و هدف: ارزيابي ميزان بيان آلكالين فسفاتاز جهت تائيد تمايز سلول‌هاي بنيادي به استئوبلاست به عنوان يكي از ماركرهاي تشخيصي شناخته شده است. روش‌هاي متعددي از جمله ايمونوسيتوشيمي جهت سنجش آلكالين فسفاتاز در تحقيقات مورد استفاده قرار مي‌گيرد. با توجه به محدوديت‌هاي استفاده از اين روش، هدف از اين مطالعه، بهينه‌سازي روش كالريمتري به عنوان يك روش جايگزين، كم هزينه و كارآمد براي اندازه‌گيري كمي آلكالين فسفاتاز است. مواد و روش‌ها: سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي از بافت چربي انسان گرفته شد. سلول‌ها با استفاده از محيط القايي به استئوبلاست تمايز داده شدند. سطوح آلكالين فسفاتاز در روز صفر و روز بيست و يك تمايز با دو روش ايمونوسيتوشيمي و روش كالريمتري بررسي شد. يافته‌ها: يافته‌هاي ايمونوسيتوشيمي، افزايش معناداري (تقريباً 5 برابر) در سطح بيان آلكالين فسفاتاز در روز بيست و يك تمايز در مقايسه با روز صفر نشان داد (p 0.0001). همچنين نتايج آناليز آماري تست كالريمتري، افزايش معناداري (تقريباً 9 برابر) در سطح بيان آلكالين فسفاتاز در روز بيست و يك تمايز در مقايسه با روز صفر نشان داد (p 0.0001). نتيجه‌گيري: داده‌هاي مقايسه‌اي كالريمتري و ايمونوسيتوشيمي نتايج مشابهي را نشان داد. اين يافته ها، استفاده از روش رنگ سنجي را به عنوان روش جايگزين، كمي، سريع و كم هزينه جهت تعيين سطح آلكالين فسفاتاز در استئوبلاست هاي تمايز يافته از سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي پيشنهاد مي‌كند.