اثر ايمن‌سازي رواني – اجتماعي بر اساس آموزه‌هاي مثنوي معنوي بر بهزيستي روان‌شناختي دانش‌آموزان متوسطه دوم شهرستان مهاباد

هدف اصلي اين مقاله تعيين تأثير آموزش ايمن‌سازي رواني – اجتماعي بر اساس آموزه هاي مثنوي معنوي بر بهزيستي روان‌شناختي دانش‌آموزان متوسطه دوم شهرستان مهاباد است. پژوهش حاضر از روش تحقيق نيمه آزمايشي و طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان مهاباد بوده است. از بين دانش‌آموزان تعداد 30 نفر دانش‌آموز با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. دانش آموزان انتخاب شده دو گروه آزمايش و كنترل به ميزان مساوي انتخاب شدند. موضوعات مورد آموزش (بسته آموزش 6 مهارت خودآگاهي هيجاني، جرأت ورزي، مشاركت، مسئوليت‌پذيري، احترام به خود و روابط اجتماعي) است كه در قالب 12 جلسه از طريق سامانه شاد آموزش مجازي به‌صورت زنده و ارسال فايل‌ها براي دانش‌آموزان گروه آزمايش صورت گرفت. در اين پژوهش براي جمع‌آوري اطلاعات موردنظر از مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف و همكاران استفاده ‌شده است. براي آزمون فرضيه هاي تحقيق براساس نتايج بدست آمده از بررسي فرضيات از آزمون شاپيرو-ويلك و تحليل كواريانس تك متغيره استفاده شده است. نتايج نشان داد كه نمرات ميانگين تعديل‌شده ميزان بهزيستي روان‌شناختي پس از اجراي آموزش ايمن‌سازي رواني ­اجتماعي بر اساس آموزه‌هاي مثنوي معنوي در افراد گروه مداخله بالاتر از ميزان بهزيستي روان‌شناختي در افراد گروه كنترل مي‌باشد. به‌عبارتي‌ديگر، آموزش ايمن‌سازي رواني اجتماعي بر اساس آموزه‌هاي مثنوي معنوي برافزايش بهزيستي روان‌شناختي دانش‌آموزان تأثير داشته است. با در نظر گرفتن مجذور اِتا، مي‌توان گفت كه حدود 64 درصد اين تغييرات ناشي از تأثير مداخله يا آموزش ايمن‌سازي رواني اجتماعي بر اساس آموزه‌هاي مثنوي معنوي بوده است.