تاريخ‌نگاري ابوالفرج اصفهاني در مَقاتِل‌ الطّالِبيّين: مقتل‌نگاري اهل‌بيت(ع)

مَقاتِل الطّالِبيّين ابوالفرج اصفهاني(د ۳۵۶ﻫ) يكي از كهن ترين و برجسته ترين كتاب هاي مقاتل است. اين مقاله ضمن بررسي تاريخ‌نگاري ابوالفرج اصفهاني، به ويژه آنجا كه به اهل‌بيت(ع) پرداخته، مي كوشد با ارزيابي و نقد گزارش هاي ابوالفرج جنبه هايي از مقتل نگاري او را روشن سازد. مَقاتِل الطّالِبيّين تراجم‌نامه‌اي روايي است كه بيشتر با تكيه بر منابع مكتوب پيش از خود و گاه با بهره گيري از منابع شفاهي نگاشته شده است. ابوالفرج براي سنجش درستي/ نادرستي روايت ها دست به مقايسه و ارزيابي مي زند و گاه نظر خود را نيز بيان مي‌كند، از اين رو رگه هايي از تاريخ نگاري تركيبي و تحليلي در اثر او ديده ميشود. گرايش ابوالفرج به دست هاي از طالبييان در جاهايي به تاريخنگاري او رنگي جانب دارانه زده و كماً و كيفاً در نگارش مقتل ها تأثير گذاشته است. با اين همه روايتهاي او نزد پسينيان به ويژه مورخان شيعي امامي با پذيرش بسيار روبه‌رو شد و در تاريخ نگاري اهل بيت ارزش و اعتبار بالايي يافت.