طراحي الزامات سياستي ارتقاي نظام حمايت از مالكيت صنعتي در ايران

حقوق مالكيت فكري، انگيزه و محركي براي ابداع و نوآوري است، به گونه‌اي كه به شركت‌ها و مخترعين اين اجازه را مي‌دهد كه در دوره حمايت از حقوق ثبت اختراعات، بيشترين منفعت را از اختراع خود برده و ايشان را به نوآوري تشويق مي‌كند. ولي فقدان نگاه تجاري به ثبت اختراعات در كنار كاستي‌هاي عملكردي اين نظام در ايران باعث مي‌شود كاركردهاي اصلي نظام مالكيت صنعتي براي توسعه اقتصاد دانش بنيان با چالش مواجه شود. محور مقاله حاضر، آسيب شناسي چالش‌هاي حوزه ثبت و دادرسي اختراعات و ارائه الزامات سياستي براي ارتقاء نظام حمايت از مالكيت صنعتي در ايران است. براي پاسخ به اين مسئله، بر اساس طرح تحقيق كيفي، رهنمودهاي مصاحبه‌ها بر اساس پيشينه تحقيق و بررسي گزارش‌هاي و تحقيقات بين‌المللي تدوين و پس از انجام مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته، تحليل محتواي داده‌ها انجام شده است. در الزامات سياستي ارائه شده در اين مقاله، عناصر اصلي سياستي براي تقويت نظامات حمايت از مالكيت از صنعتي در قالب ثبت و ارزيابي، دادرسي و نظامات قانوني ارائه شده است. هم‌چنين سياست‌هاي توسعه نظامات پشتيبان مشتمل بر آموزش و ترويج، انتشارات علمي، تجاري سازي و قراردادها، ارتباطات بين‌المللي و معاهدات و نيز ارزش‌گذاري و قيمت‌گذاري طراحي و پيشنهاد شده است.